Κατά τη διάρκεια του Ραμαζάν ως γνωστόν, οι νηστεύοντες μπορούν να φάνε μέχρι και την ανατολή του ηλίου. Επειδή ίσως το ξυπνητήρι δεν είναι αρκετό να σε σηκώσει στα μαύρα αξημέρωτα, αυτήν τη δουλειά εκτελούν οι Νταβουλτζήδες του Ραμαζάν. Αυτό το ιδιότυπο "επάγγελμα" σαφώς και έχει τις ρίζες του σ' εκείνες τις εποχές, που το ξυπνητήρι αποτελούσε αποκλειστικό προνόμιο των σουλτάνων. Παρακάτω, βλέπουμε πόσο εξελίχθηκε η εικόνα των πρώτων νταβουλτζήδων, για να φτάσουμε στο σήμερα και τους σύγχρονους συναδέλφούς τους.
Γύρω στα 30-45 λεπτά πριν την έναρξη της ημερήσιας νηστείας, περιδιαβαίνουν σε κάθε γειτονιά, χτυπώντας με μανία το νταβούλι, κάποιες φορές μόνοι τους και κάποιες φορές με τη συνοδεία ενός βαρύτονου συναδέλφου, που με τη στεντόρεια φωνή του ψέλνει αμανέδες.
Το βίντεο το τράβηξα χτες βράδυ, από το παράθυρο του σπιτιού μου. Θέλω να σημειώσω ότι, η σκηνή που θα δείτε, δεν εξελίσσεται σε κάποιο μακρινό προάστιο της Πόλης, αλλά 100 μέτρα από την πλατεία Ταξίμ, αλλά εύκολα σε μεταφέρει στο χρόνο και στο χώρο.
Γύρω στα 30-45 λεπτά πριν την έναρξη της ημερήσιας νηστείας, περιδιαβαίνουν σε κάθε γειτονιά, χτυπώντας με μανία το νταβούλι, κάποιες φορές μόνοι τους και κάποιες φορές με τη συνοδεία ενός βαρύτονου συναδέλφου, που με τη στεντόρεια φωνή του ψέλνει αμανέδες.
Το βίντεο το τράβηξα χτες βράδυ, από το παράθυρο του σπιτιού μου. Θέλω να σημειώσω ότι, η σκηνή που θα δείτε, δεν εξελίσσεται σε κάποιο μακρινό προάστιο της Πόλης, αλλά 100 μέτρα από την πλατεία Ταξίμ, αλλά εύκολα σε μεταφέρει στο χρόνο και στο χώρο.