στα τέσσερα


Μου λέτε;


Πότε πέρασαν τέσσερα χρόνια από την πρώτη ανάρτηση αυτού του μπλογκ;
Πώς η αρχική κωλοπιλάλα να γράφω σχεδόν μέρα παρά μέρα, έδωσε τη θέση της σε μια αντίληψη βαρύ πεπόνι, "αν δεν ξυπνήσει ο Παπαδιαμάντης μέσα μου, δεν γράφω τίποτα!", με αποτέλεσμα τις αναγραφιές (ειδικά) του τελευταίου έτους;
Πόσα καθημερινά προβλήματα να έχει Αυτή η Πόλη, που όπως μάλλον και εσείς, έτσι και εγώ πριν κουβαληθώ εδώ, ήμουν σίγουρος ότι επρόκειτο για ένα ανέμελο στρουμφοχωριό;
Πόσα σπίτια άλλαξα ως τώρα, κι άλλα πόσα ακόμα με περιμένουν να τα πιστέψω ως την ζεστή φωλίτσα στην οποία θα γεράσω; Τι αφελής που είμαι.
Πόσες δουλειές έχω αλλάξει, κι όλες οι επόμενες άραγε, θα 'ναι κι αυτές χωμένες στις μεταξένιες κιλότες και τις κατσαρόλες της Ιστάνμπουλ;
Σε πόσους έρωτες θα με πετάξει ακόμα η Ιερή η Βρώμα, ή μήπως αυτός που ζω στο τώρα θα είναι κι ο παντοτινός;
Έχω μια χρονιά ολάκερη να απαντήσω στα παραπάνω ερωτήματα...και σιγά μη βρω απάντηση καμία. Ο κωλοκαυστήρας μου λέτε αν μας αφήσει παγοκολόνες γιορτάρες μέρες, αυτό είναι που με καίει εμένα! Αααααα, κι εσείς με καίτε αγαπημένοι, να μου είστε καλά και να τα λέμε...

Related Posts with Thumbnails