Ναργιλές στο Τσορλουλού Αλί Πασά Μεντρεσεσί

Ακόμα και χρονικά να το πάρουμε, είναι το πρώτο ναργιλετζίδικο που επισκέφτηκα, το πρώτο κιόλας πρωινό μου στην Ιστάνμπουλ! Με πήγαν μέλη της ομάδας υποδοχής της IAESTE, του προγράμματος δηλαδή, μέσω του οποίου δούλεψα στο Istanbul Technical University.


Πρόκειται για έναν παλιό μεντρεσέ*, που στις μέρες μας φιλοξενεί στο αίθριο και στα περιμετρικά διαμερίσματά του, καταστήματα με χαλιά, κεραμικά, σουβενίρ και 2 ναργιλετζίδικα. Το καλοκαίρι γεμίζει τραπεζάκια τόσο το αίθριο με το ενυδρείο (!), όσο και οι βεράντες με τις ψηλές κολόνες και τις αψιδωτές οροφές.


Εγώ προτιμώ το Erenler Nargile (στα δεξιά του διαδρόμου της εισόδου), το οποίο έχει και μια απίθανη κυκλική σάλα για το χειμώνα, με τα περιμετρικά καναπεδάκια και τον ημισφαιρικό τρούλο! Οι άνθρωποι που δουλεύουν εδώ, παραμένουν σταθεροί όλα αυτά τα χρόνια που πηγαίνω και μου κάνει εντύπωση ότι παρά τα πλήθη των πελατών με θυμούνται (μεγάλη μου τιμή)!!


Όσον αφορά στον κόσμο που συναντάς, αποτελεί ένα συνδυασμό από αχθοφόρους του γειτονικού Καπαλί Τσαρσί, ξανθωπούς κεντροευρωπαίους με σανδάλια και κάλτσα, εμπόρους της Ντιβάν Γιολού με τσιγγελωτά μουστάκια και φυσικά πιστούς μουσουλμάνους παππούδες , με το χαρακτηριστικό μικρό στρογγυλο σκουφάκι τους! Ααα, ξέχασα τους πολλούς Έλληνες που ξεφυσώντας σαν δράκοι των παραμυθιών το αρωμαλί ντουμάνι, παίρνουν τηλέφωνο στους συναδέρφους στην Ελλάδα και λένε: "Έλα ρε μ*&%@α, ξέρεις που είμαι και τι κάνω τώρα;"


* Σύμφωνα με την ελληνική wikipedia :
"Η λέξη Μεντρεσές προέρχεται εκ της αραβικής λέξης ντερς (= μάθημα) και σημαίνει "μουσουλμανικό ιεροσπουδαστήριο". Σ΄ αυτό διδάσκονταν παλιότερα η ανάγνωση και η ερμηνεία του Κορανίου η μουσουλμανική κατήχηση, ιστορία και το θρησκευτικό δίκαιο. Οι σπουδαστές σ΄ αυτά λέγονταν "σοφτάδες", οι δε δάσκαλοι "μολάδες" ή "μουλάδες". Μετά τη Κεμαλική μεταρρύθμιση στη Τουρκία οι Μεντρεσέδες περιορίστηκαν στο ελάχιστο. Ανάλογα τέτοια ιεροσπουδαστήρια υπάρχουν στην Αίγυπτο και σε άλλες Μουσουλμανικές χώρες."

Συνήθως ένας μεντρεσές αποτελούσε μέρος ενός ευρύτερου συγκροτήματος κτιρίων, αποτελούμενου από ένα τζαμί, ένα χαμάμ, ένα ιμαρέτ (πτωχοκομείο) κτλ.

Perla Kallavi Nargile kafe



Θέα, ευγένεια και καλός καπνός: το τρίπτυχο που χαρακτηρίζει το Kallavi!


Ενώ είχα πάει πριν χρόνια για πρώτη φορά, το είχα ολωσδιόλου ξεχάσει!
Μόλις, τις προάλλες μου το ξαναθύμισε ο Cem και πήγαμε μαζί.



Τι να σας πρωτοπώ για τη θέα; Το καφέ, καταλαμβάνει όλους τους ορόφους από τον 4ο και άνω, και καταλήγει σε μια απίθανη ταράτσα! Το χειμώνα, η θέα περιορίζεται από τους πρακτικούς μεν, ενοχλητικούς δε μουσαμάδες και το άραγμα μετριάζεται από το κρύο, το οποίο δεν μπορούν να τιθασεύσουν οι κρεμαστές θερμάστρες.

Άνοιξη και καλοκαίρι όμως, η εμπειρία κυριολεκτικά απογειώνεται! Το μάτι αρχίζει να σαρώνει από τους τρούλους της καθολικής εκκλησίας του St. Antoine, κάνει μια βουτιά στον Βόσπορο και στο απέναντι ασιατικό Uskudar (Σκούταρι) και σταματά λίγο πριν το Τοπ Καπί στο Σουλτάν Αχμέτ. Νομίζεις αλήθεια ότι αιωρήσαι!



Η ευγένεια του αφεντικού και των παιδιών για το τσάι και τα κάρβουνα είναι συγκινητική, αν και φαίνονται κάπως σοβαροί-αυστηροί. Άλλωστε, αυτό το anatolian αντριλίκι είναι που ξετρελαίνει τις φιλενάδες μου, που με παρακαλούν να τις πάω (Ελένη και Γκάρυ συμφωνείτε;).





Περισσότερες φώτος του Kallavi εδώ

Το know how του ναργιλέ

Καταρχάς, τα 4 βασικά μέρη του ναργιλέ είναι

  • το γυάλινο δοχείο (σισέ),
  • το μεταλλικό σώμα,
  • το πήλινο "γλαστράκι" που βάζουμε τον καπνό (λουλάς) και τέλος,
  • ο εύκαμπτος σωλήνας που καταλήγει σε μια λαβή με το στόμιο (μαρπούτς).




Ας υποθέσουμε ότι έχουμε μπροστά μας ένα ναργιλέ έτοιμο για χρήση (δηλ. σισέ γεμάτο νερό, λουλά γεμισμένο με καπνο και αναμμένα κάρβουνα). Ρουφώντας από το μαρπούτς, δημιουργείται υποπίεση στο σισέ, η οποία μεταφέρεται μέσω του μεταλλικού σώματος στο λουλά προκαλώντας την καύση του καπνού από το κάρβουνο.

Ο καπνός-αέριο (ντουμάν), κατεβαίνει στο σισέ (πάλι μέσω του σώματος κάτω από την επιφάνεια του νερού), όπου φιλτράρεται, αποθηκεύεται στο πάνω μέρος του και τελικά μέσω του μαρπούτς αυτό το αρωματικό ντουμάν μεταφέρεται (επιτέλους) στον ουρανίσκο μας!!

Πολύ μπέρδεμα, ε? Κι όμως, όλα αυτά τα δυσνόητα (που ίσως να μην καταλάβατε κιόλας), γίνονται αυτόματα, κάθε φορά που ρουφάμε το ναργιλέ μας!

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟΤΑΤΟ blog Ναργιλορουφήχτρες, πατήστε το κουμπί και μπείτε "..στον Τεκέ"!! Συγχαρητήρια στα παιδιά για το μεράκι τους, μου έφτιαξαν το κέφι!!

Βόλτα στο Σουλτάν Αχμέτ

Πρωινό ξύπνημα! Όχι αργότερα από τις 10, εμπρός!
Δεν χωράνε αντιρρήσεις, δεν ήρθατε εδώ για να κοιμάστε!

Υποθέτω ότι το κατάλυμα σας, βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του Πέραν (γνωστό και ως Μπέιογλου), με νοητά όρια την Πλατεία Ταξίμ στα βόρεια και τον πύργο του Γαλατά στα νότια, τα οποία συνδέονται με τον πλατύ πεζόδρομο της Ιστικλάλ.



Η πρώτη βόλτα που οφείλει να κάνει κάθε επισκέπτης της Πόλης (τόσο η πλέμπα, όσο και οι ψαγμένοι ταξιδευτές), είναι στην "Παλιά Πόλη". Σουλτάν Αχμέτ ονομάζεται όλη αυτή η χερσόνησος, που αν γίνει κανά Τσουνάμι και την καταποντίσει, η ανθρωπότητα θα κλάψει με μαύρο δάκρυ, για το χαμό των αριστουργημάτων, που είναι κτισμένα απ' άκρη σε άκρη του.


Για να μετακινηθείτε από το Πέραν στο Σουλτάν Αχμέτ, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι (τραμ, λεωφορείο, ταξί, με τα πόδια), ή ένας συνδυασμός αυτών ανάλογα με την όρεξη, το διαθέσιμο χρόνο ή τον καιρό (το ταξί δεν θα σας κοστίσει πολύ περισσότερο από τα εισιτήρια των μέσων μεταφοράς, ειδικά αν είστε 3-4 άτομα, και θα σας πάει κατευθείαν στην Αγία Σοφία αν δεν έχετε καθόλου χρόνο).

Αυτό που προτείνω είναι να βρεθείτε αρχικά στο Καράκιοϊ, είτε:
  1. Με τα πόδια, κατηφορίζοντας όλη την Ιστικλάλ φτάνετε στην πλατεία Τουνέλ και συνεχίζετε με τα πόδια την κάθοδο από τα γραφικά στενάκια
  2. Συνδυασμός 1: Με τα πόδια έως την πλατεία Τουνέλ & μετά Υπόγειο Σιδηρόδρομο (Tünel) προς Καράκιοϊ. Προτείνεται, ειδικά αν θέλετε να μπείτε στο 3ο παλαιότερο μετρό της Ευρώπης, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι πλούσιοι Ευρωπαίοι, Ρωμιοί, Αρμένιοι κι Εβραίοι τραπεζίτες κι έμποροι για να γλιτώσουν το εξουθενωτικό ανέβασμα από τα γραφεία στις κατοικίες τους.
  3. Συνδυασμός 2: Υπόγειο τελεφερίκ (Füniküler) & Τραμ (Tramvay). Βολεύει αν μένετε κοντά στη Πλατεία Ταξίμ, γιατί απλώς κατεβαίνετε στο σταθμό του μετρό και ακολουθείτε τις επιγραφές για Kabataş. Στην αποβάθρα σας περιμένει ένας φουτουριστικός συρμός, ο οποίος σας κατεβάζει μέχρι το Kabataş (μόλις μια στάση). Εκεί είναι η αφετηρία του Τραμ, όπου επιβιβάζεστε και μετά από 3-4 στάσεις..fτάσατε αισίως στο Καράκιοϊ, συγχαρητήρια!!!


Τι συμβαίνει εδώ;
Υπάρχουν πολλά στενάκια για να σεργιανίσετε ανάμεσα σε πάγκους μαραγκών και σιδεράδων, φορτωμένους με ανταλλακτικά βουρτσάκια για τρόχισμα ή μια ανεκτίμητη συλλογή από μεταχειρισμένες ρόδες επίπλων και οικοσυσκευών(!).



Βέβαια, δε σας κουβάλησα εδώ για τα εκκεντρικά "παλιομάγαζα". Κατά την άποψή μου, το Καράκιοϊ αποτελεί την καλύτερη πρόσβαση στην καρδιά της παλιάς Πόλης. Βρίσκεστε πλέον, μπρος στη γέφυρα του Γαλατά, η οποία ενώνει την "παλιά" με τη "νέα" πόλη, που χωρίζονται από τον Κεράτιο κόλπο.


Προτείνω να περπατήσετε στο δεξί πεζοδρόμιο της γέφυρας, το οποίο προσφέρει καλύτερη θέα, ειδικά προς τη γειτονιά του Γαλατά με τον ομώνυμο πύργο της. Ενώ υπάρχει και χαμηλότερο (μόνο για πεζούς) επίπεδο της γέφυρας, γεμάτο με μαγαζάκια για τσάι ή φαγητό, πάντοτε επιλέγω το επίπεδο με την κυκλοφορία των αυτοκινήτων. Τα μαγαζιά είναι ως επί το πλείστον τουριστικά και ακριβά. Βέβαια, δε θα σας μαλώσω αν μου κουραστείτε και ξαποστάσετε πίνοντας ένα τσαγάκι..


Με το που φτάνετε απέναντι (στο Εμίνονου), μπροστά σας προβάλλουν το Γενί τζαμί, και η Αιγυπτιακή Αγορά. Με ένα ψητό ψαράκι ανά χείρας σεργιανίστε λιγάκι. Κρατηθείτε, μην επιδοθείτε σε βαριά ψώνια, μιας και δεν έχει την ποικιλία της Μεγάλης Κλειστής Αγοράς, ούτε είναι πιο φτηνή, και όσον αφορά τα λουκούμια, δεν είναι και τα πιο φρέσκα συνήθως. Αυτό που αξίζει πάντως, είναι τα μπαχαράδικα ακριβώς έξω από τους χοντρούς τοίχους του παζαριού, στα δεξιά όπως το βλέπουμε από την πλατεία του Γενί Τζαμί. Από δω ψωνίζουν πολλές Τουρκάλες νοικοκυρές, και σας προτείνω να πάρετε 200γρ. από όλα τα χρωματιστά λοφάκια μπαχαριών που θα σας μυρίσουν!


Τώρα, μπορείτε να ανεβείτε στην Αγία Σοφία είτε με τα πόδια (κανά 20λεπτο), είτε με το Τραμ, και να που φτάσατε στην καρδιά του Σουλτάν Αχμέτ. Συγχαρητήρια!

Εδώ πια, δεν χρειάζεται να περπατήσετε πολύ, όλα βρίσκονται στα πόδια σας:

  1. Αγία Σοφία
  2. Μπλε Τζαμί (Σουλτάν Αχμέτ Τζαμί)
  3. Τοπ Καπί Σαράι
  4. Υπόγεια Βυζαντινή δεξαμενή (από τα πιο ατμοσφαιρικά αξιοθέατα της Πόλης)
  5. Ιππόδρομος
  6. Αγία Ειρήνη
Η πλατεία ανάμεσα στην Αγία Σοφία και το Μπλε Τζαμί, είναι η ομορφότερη πλατεία που έχω επισκεφθεί ποτέ!! Βρίσκεσαι ανάμεσα στα 2 αριστουργήματα των 2 "αντίπαλων" θρησκειών! Αν ο καιρός σας βοηθά, καθήστε στα ξύλινα παγκάκια (προς τη μεριά του Μπλε Τζαμιού) και θαυμάστε τα με την ψυχή σας!


Αν και σας προτείνω να επισκεφτείτε όλα τα παραπάνω μνημεία, το αφήνω στη δική σας διάθεση (και το χρόνο που έχετε). Αλλά μη μου αράζετε, έχουμε και συνέχεια!!

Συνεχίζοντας τον ανηφορικό δρόμο Ντιβάν Γιολού (αυτόν του Τραμ) σε 10 λεπτά φτάνετε στο Καπαλί Τσαρσί (Σκεπαστή Αγορά). Τα λόγια είναι περιττά, αν και υπάρχουν κάποιες γενικές αρχές:
  1. Δεν υπάρχει κανένα γνήσιο προϊόν εδώ μέσα, μην κοροϊδεύετε τον εαυτό σας
  2. Πάντοτε παζαρεύουμε σε λίρες και όχι σε Ευρώ. Διαφορετικά, κάνουμε μπαμ ότι είμαστε άσχετοι με τιμές, ισοτιμίες, έρμαια των αετονύχηδων εμπόρων
  3. Η γενική αρχή:"όσα σου ζητήσει, ρίξτο στα μισά", είναι αμφιβόλου αποτελεσματικότητας
  4. Ρίξτε και καμιά ματιά στην αρχιτεκτονική αυτού του παμπάλαιου παζαριού. Για παράδειγμα, υπάρχουν τόσες ωραίες κρήνες διάσπαρτες μέσα στις στοές του
  5. Η αγορά δεν είναι ιδιαίτερα φτηνή, μπορείτε να αγοράσετε σουβενίρ και δώρα και από αλλού. Βέβαια, αποτελεί μεγάλη ευκολία, μιας και μπορείς να ξεμπερδέψεις μέσα σε ένα 2ωρο από αυτές τις υποχρεώσεις.


Λίγο πριν το Καπαλί Τσαρσί, κοντά στην ομώνυμη στάση του Τραμ, βρίσκεται το Τσεμπερλίτας χαμάμ. Αν και φουλ στο τουρισταριό, είναι ένα καλοδιατηρημένο ιστορικό κτίριο (όχι δυστυχώς και η είσοδός του) αρκετά καθαρό, που μάλιστα κάνουν ιδιαίτερη έκπτωση στους Έλληνες(!). Πάρτε το πακέτο με το απλό μασάζ, όχι κανένα Σουλτάν μασαζ κτλ, μιας και το πρώτο φτάνει και περισσεύει, για να καταλάβετε τι εστί..βερύκοκο! Άντρες-γυναίκες χωριστά, κάντε και λίγο κράτει, αμάν πια αυτά τα παλιό-ζευγάρια!


Βγαίνοντας, μπαίνετε σ' ένα ταξί και ντογρού στο δωματιάκι σας.
Μη μου κρυώσετε κιόλας!
Τρώτε κάτι εκεί δίπλα και μάλλον θα θελήσετε να την πέσετε λιγάκι.
Σας αξίζει, δε λέω. Δεν κάνατε και λίγα για μια μέρα!

Βέβαια, σιγά σιγά αρχίζει να ζυγώνει η πλανεύτρα η νύχτα ..απειλητικά!!



Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Παρατηρήσεις:
  • Όσο κουραστικό κι αν σας φαίνεται το ημερήσιο πλάνο που σας προτείνω, είναι εφικτό. Ειδικά τις μεγάλες ανοιξιάτικες & καλοκαιρινές ημέρες, έχεις μπόλικο χρόνο για όλα. Το καλό είναι, ότι πέρα από τα 2-3 μνημεία, όπου θα περιμένεις στην ουρά, όλα τα υπόλοιπα είναι free, τόσο από οικονομικής άποψης, όσο και από άποψη ωραρίων. Βέβαια, αν έχετε ημέρες, δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να το σπάσετε στα 2.
  • Δεν αναφέρω τίποτα για φαγητό, διότι αφενός δεν ήθελα να μπουκώσω το post (αν και θα το εμπλουτίσω με links) και αφετέρου εμπιστεύομαι την κρίση και το γούστο σας!

Ιδού η Istanbul, ιδού και το..πήδημα

Τί θα λέγατε να συμμετάσχετε κι εσείς ενεργά στο στήσιμο αυτού του blog;



Με μεγάλη χαρά θα ανεβάσω post, με τα δικά σας σχόλια για οτιδήποτε σας εντυπωσίασε κατά την επίσκεψή σας στην Πόλη!

Γίνετε ένας πολύτιμος ανταποκριτής του Αngelis and the Istanbul και γράψτε με το δικό σας στύλ 2 λογάκια, ή και παραπάνω, προσθέτοντας φώτος, links κτλ. Έχει προστεθεί μια νέα κατηγορία με την ονομασία "Πες τη γνώμη σου", όπου θα συγκεντρώνονται τα δικά σας posts. Δεν υπάρχει περιορισμός στη θεματολογία. Απλώς, μια γενική γραμμή είναι το εύλογο μέγεθος του κειμένου, το οποίο καλό θα ήταν να συνοδεύεται από αντίστοιχες φώτος. Για οποιαδήποτε διευκρίνηση απευθυνθείτε στο anannos@gmail.com.

Εκτεθείτε κι εσείς!!

Πάμε γι'άλλα!





Μπορεί η πρώτη φάση του blog να έφτασε στο τέλος της, με την απονομή του βραβείου στην αγαπημένη Νάνσυ, αλλά υπάρχει και συνέχεια..






Ο άξονας της θεματολογίας και το ύφος του blog, θα συνεχίσουν να ακολουθούν πιστά την αληθινή πλευρά της Istanbul, την καθημερινότητα αυτού του γίγαντα των (τουλάχιστον) 15.000.000 κατοίκων, που για καλή μας τύχη βρίσκεται τόσο δίπλα μας.




Οι προπτικές αυτού του blog, μετά από το ιδιαίτερα ενθουσιώδες καλοσώρισμά σας, φαντάζουν εκπληκτικές. Ευελπιστώ να το δομήσω με αντικειμενικότητα, πληρότητα και αγνό μεράκι.






Σ'αυτήν την προσπάθεια οι προτάσεις / ερωτήσεις σας κ.ο.κ, θα με βοηθήσουν να παρουσιάσω με τον καλύτερο τρόπο την Πόλη που αγαπώ από τα βάθη της ψυχής μου.



Καλή μας συνέχεια!

Τα λουκούμια που έγιναν..πατσάς!



Αγαπητή Νάνσυ, συγχαρητήρια!


Ο καημένος ο Παναγιώτης είχε επαναπαυθεί,
όταν άρχισες την αβυσσαλέα σου επίθεση,
και τον έφαγες ακριβώς πάνω στο νήμα!




Επειδή όμως αγόρασα το δώρο του νικητή, έχοντας τον Παναγιώτη στο μυαλό μου, φαντάστηκα ότι σε σχέση με τα λουκούμια,
θα προτιμούσε τον πατσά!

Το πακέτο του νικητή τελικά περιέχει τα παρακάτω
(όπως αυτά φαίνονται στην φωτό):
  1. Μίγμα για Καζαν Ντιμπί
  2. Πατσάς (κοιλιά)
  3. Πατσάς (ποδαράκι)
  4. 5 μικρά ζαχαρωτά "πουφ"
  5. 2 ταρτάκια
Καλοφάγωτα, Νανσούλα μου! Τα αξίζεις!
Related Posts with Thumbnails