Αμπρακατάμπρα και νάσου στα 100!!

Update: Το Abracadabra έχει κλείσει εδώ και χρόνια. Μην τρέχετε άδικα στους Βοσπόρους να το βρείτε.

Φτάσαμε αισίως στα 100 posts!! Όταν ξεκίνησα να στήνω το blog, μου φαινόταν βουνό η συγγραφή! Άσε, που δεν περίμενα ότι θα έχει τόση "πέραση" και ότι θα έχω μιλούνια (αλήθεια!), που θα ακολουθούν τις περιπέτειές μου σ' αυτήν τη μαγική Πόλη!

Η εμπειρία μου στο τρέχουν-τα-σάλια-μου εστιατόριο Abracadabra, στο Αρναβούτκιοϊ, ήρθε να συμπληρώσει με τον ιδανικότερο τρόπο την πρώτη εκατοντάδα των ιστοριών του μπλογκ!

Η ταλαντούχα (μπορείς να την πεις και τρελή!) σεφ Ντιλάρα, μετά από κάποια χρόνια στην καραϊβική και θητεία σε εστιατόρια της Νέας Υόρκης, επέστρεψε στην πατρίδα της, για να υπηρετήσει, με πολλές απιστίες βέβαια, την παραδοσιακή Τουρκική κουζίνα, και όχι να κλειστεί σε κάποιο γυάλινο ουρανοξύστη μιας πολυεθνικής εταιρείας, όπως θα της υπαγόρευαν οι σπουδές της στο International Management!

Οι ταλιατέλες με μελάνι σουπιάς και σολομό, σωστό γευστικό μπουρλότο! Τα χειροποίητα ψωμάκια με ρόκα και το μάφιν με σχοινόπρασο, αποτέλεσαν το ιδανικότερο μέσο για ανεκδιήγητες παπάρες στην μεθυστική σος γάλα καρύδας! Η θέα δε στο Βόσπορο, από το μπαλκόνι του 4ου ορόφου, συμπληρώνει το σκηνικό μιας από τις ομορφότερες γευστικές εμπειρίες που είχα έως τώρα στην Πόλη!

Σας ευχαριστώ για την αμέριστη βοήθειά & τον πηγαίο ενθουσιασμό, που με κρατάει στο συνεχή αγώνα μου! Πολλές φορές σκέφτηκα να τα παρατήσω, ένα όμως θερμό σας σχόλιο, με όπλιζε κάθε φορά με πείσμα, να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου, ώστε να σας παρέχω τις πιο updated πληροφορίες, για την Πόλη μου! Ή καλύτερα για αυτήν την πόλη, που ανήκει τελικά σε όλους εμάς που τη ζούμε, αλλά και σ' αυτούς που...την ονειρεύονται!

Σας ευχαριστώ, από τα βάθη της ψυχής μου..