φόρεσε το μάλλινο πουλοβεράκι με τις ρίγες και τα μαϊμού σπορτέξ. σκαρφάλωσε πάνω στους κάδους με τα φαφούτικα στόματα. γρατζούνισε το χέρι του αλλά δεν έκλαψε. είναι και πολύ μάγκας. κοίταξέ τον πως κόβει τους περαστικούς με τα αυστηρά του φρύδια.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Μου άρεσε πολύ η φωτογραφία και ο μάγκας που γέρνει μπροστά και κοιτάζει χαμηλά τους περαστικούς με τα μισόκλειστα μάτια και τα αυστηρά φρύδια.
'Εχει όλη τη ζωή μπροστά του.
Πιό πολύ όμως στάθηκα στο ξύλινο σπίτι φάντασμα στο φόντο, που γερνει προς τα πίσω και ειναι σα να κοιτάζει τον ουρανό με τα ορθάνοιχτα παράθυρά του.
Με τα ξεκάρφωτα σανίδια του απλωμένα προσπαθεί άραγε να μας δείξει όλη τη ζωή που πέρασε απο μέσα του;
Γρηγόρη μου γεια σου,
Ελπίζω η ζωή που περιμένει τον μάγκα να είναι καλότυχη. Βέβαια, αν πήγαινε και σχολείο, αυτό θα ήταν περισσότερο εφικτό.
Τον πέτυχα πρωινές ώρες, που σημαίνει ότι είτε έκανε σκασιαρχείο, είτε οι γονείς του δεν θεωρούν την εκπαίδευση τόσο σημαντική.
Όσο για το ξύλινο κτίριο που σου έκανε εντύπωση, έχεις δίκαιο! Φαντάζει σα στοιχειωμένο και αν το φωτογραφήσεις από μια άλλη γωνία, φαίνονται στο βάθος και 2 από τους μιναρέδες του Σουλεϊμανιγέ τζαμί και η εικόνα σε ταξιδεύει πίσω στα Οθωμανικά τα χρόνια.
Είναι πασιφανές πως έχεις αετίσιο μάτι και..απαλή καρδιά:)
Post a Comment