ένας τουρκ καχβεσί για καλωσόρισμα

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Εξώστη, ο οποίος κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη σε 500 σημεία της Θεσσαλονίκης, στο φύλλο της 22ας Σεπτεμβρίου 2011 εγκαινιάζοντας τη συνεργασία μας. Δυο φορές το μήνα, θα διαβάζετε τις "ανταποκρίσεις" του Αγγελή στο φύλλο της εφημερίδας, οι οποίες θα δημοσιεύονται εκ των υστέρων (μια εβδομάδα μετά) και στο μπλογκ.

Έτσι που παν τα πράματα, σε λίγο θα επισκεπτόμαστε τη γιαγιά μας στο χωριό κι αυτή θα μας τρατάρει εσπρέσο στρέτο και πανακότα. Κρίμα που ένας αχνιστός “πολλά βαρύς και όχι” θεωρείται πλέον οπισθοδρομικός, ειδικά σερβιρισμένος σε επάργυρο δίσκο στρωμένο με δαντελίτσα, συνοδεία ενός ιδρωμένου ποτηριού παγωμένο νεράκι.

Τι θα γίνει όμως με μας τους παραδοσιακούς τύπους που επιμένουμε να προϋπαντάμε έτσι τους μουσαφίρηδες μας; Πως θα τους δείχνουμε πια την φιλοξενία μας; Ότι έχουμε καλές προθέσεις βρε παιδί μου; Ότι θα μοιραστούμε μαζί τους μοναχά αλήθειες; Γιατί πώς να το κάνουμε, μονό με κάτι τέτοια πολυχρονισμένα τερτίπια ανοίγουν οι ψυχές και τα στόματα αρχίζουν να αραδιάζουν υποσχέσεις αγάπης, λόγια συμπαράστασης, συμβουλές και ιστορίες. Κι αυτή είναι και η μόνη δέσμευση που αυτόβουλα ανέλαβα: να γράφω αληθινές ιστορίες της Πόλης.

Αλλά πριν λογοδοθούμε και επίσημα, επιτρέψτε μου πρώτα να σας συστηθώ. Με λένε Αγγελή (πήρα το όνομα του παππού μου) και τα τελευταία χρόνια ζω στην Πόλη. Ναι, ναι! Αυτήν με το “π” το κεφάλαιο! Μου πήρε πολύ να προσανατολιστώ σ' αυτήν την παραδεισένια ζούγκλα μέχρι να την χαρτογραφήσω στην ψυχή μου. Κι ακόμα δηλαδή, για να είμαι ειλικρινής, δεν την παίζω και στα δάχτυλα. Όλο τρέχω για να Την προλάβω, κι όλο Αυτή μου ξεγλιστράει ωσάν το χέλι. Όποτε ανακαλύπτω κάτι καινούριο, δεν κρατιέμαι να μην το μοιραστώ ευθύς αμέσως με τους φίλους που με ακολουθούν από το μπλογκ Angelis and the Istanbul (www.angelisandtheistanbul.blogspot.com). Πότε ένα λαχταριστό φαγάκι, πότε ένα Οθωμανικό τζαμί, πότε μια εκκλησιά...πότε ένα τούρκικο μέταλ γκρουπ. Απ' όλα έχει ο μπαχτσές!

Πόσο χαίρομαι που η ομάδα του νέου Εξώστη, μου παραχώρησε μια μόνιμη στήλη στο φύλλο του! Θα βάζουν δίπλα και φωτό της αφεντιάς μου...έτσι μου υποσχέθηκαν τουλάχιστον! Θα τα λέμε τακτικά λοιπόν από εδώ, βασικά εγώ θα τα λέω και θα εκτονώνομαι, αλλά κι εσείς θα μπορείτε να αφήνετε τα σχόλιά σας, αρχικά στο προσωπικό μου email (anannos@gmail.com) και αργότερα και μέσα από την ηλεκτρονική σελίδα της εφημερίδας.

Μα, σαν να μ' έπιασε η φλυαρία μου και δεν πρέπει από την πρώτη κιόλας μέρα, σας αφήνω για να επιστρέψω στην κουζίνα μου. Το γκαζάκι έχει ήδη πυρώσει, θα μου χυθούν τα καφεδάκια που σας ψήνω και μετά με τί θα σας τρατάρω; Άλλα θα είναι σαντέ*, άλλα ορτά* κι άλλα σεκερλί*. Κανένα όμως σίγουρα δεν θα είναι νερομπλούκι κι όλα φυσικά θα 'χουν και τις φουσκαλίτσες τους. Το μόνο που θέλω από εσάς είναι να ξεπλύνετε τον ουρανίσκο σας με δροσερό νεράκι, να 'ναι έτοιμο για τον δυναμωτικό ζωμό.

Καλώς σας βρήκα, καλή επιτυχία και στο νέο Εξώστη. Να τα χιλιάσει...τα φύλλα και τους αναγνώστες του. Ίφτασιιιιιι!

* σαντέ / ορτά / σεκερλί τουρκ καχβεσί: σκέτος / μέτριος / γλυκός τούρκικος καφές

Ευχαριστώ τον Τζεμίλ ουστά για την έμπνευση και το καφεδάκι που με κέρασε στον καφενέ Mandabatmaz (διεύθυνση: Olivia Geçidi, απέναντι από την Καθολική εκκλησία του St. Antoine στην Ιστικλάλ).