Θέα, ευγένεια και καλός καπνός: το τρίπτυχο που χαρακτηρίζει το Kallavi!
Ενώ είχα πάει πριν χρόνια για πρώτη φορά, το είχα ολωσδιόλου ξεχάσει!
Μόλις, τις προάλλες μου το ξαναθύμισε ο Cem και πήγαμε μαζί.
Μόλις, τις προάλλες μου το ξαναθύμισε ο Cem και πήγαμε μαζί.
Τι να σας πρωτοπώ για τη θέα; Το καφέ, καταλαμβάνει όλους τους ορόφους από τον 4ο και άνω, και καταλήγει σε μια απίθανη ταράτσα! Το χειμώνα, η θέα περιορίζεται από τους πρακτικούς μεν, ενοχλητικούς δε μουσαμάδες και το άραγμα μετριάζεται από το κρύο, το οποίο δεν μπορούν να τιθασεύσουν οι κρεμαστές θερμάστρες.
Άνοιξη και καλοκαίρι όμως, η εμπειρία κυριολεκτικά απογειώνεται! Το μάτι αρχίζει να σαρώνει από τους τρούλους της καθολικής εκκλησίας του St. Antoine, κάνει μια βουτιά στον Βόσπορο και στο απέναντι ασιατικό Uskudar (Σκούταρι) και σταματά λίγο πριν το Τοπ Καπί στο Σουλτάν Αχμέτ. Νομίζεις αλήθεια ότι αιωρήσαι!
Η ευγένεια του αφεντικού και των παιδιών για το τσάι και τα κάρβουνα είναι συγκινητική, αν και φαίνονται κάπως σοβαροί-αυστηροί. Άλλωστε, αυτό το anatolian αντριλίκι είναι που ξετρελαίνει τις φιλενάδες μου, που με παρακαλούν να τις πάω (Ελένη και Γκάρυ συμφωνείτε;).
Περισσότερες φώτος του Kallavi εδώ
3 comments:
WE WENT BANANAS .......
http://www.beyoglubeyoglu.com/cafeler/nargile_cafe_k/kallavi_cafe.html
eυχαριστώ για την πρόταση, πήγα σήμερα και ήταν πολύ ωραία
Post a Comment