Μ' αεροπλάνα και βαπόρια

Διαβάστε το παρόν ποστ μόνο για ιστορικούς λόγους, μιας και το δρομολόγιο της Φιλίας κόπηκε. Συγχαρητήρια στον ΟΣΕ για την επιλογή του. Βέβαια, εδώ που έφτασε το χάλι του, δεν του έμενε να κάνει και τίποτα καλύτερο. Βρε ουυυυσττττττ!

Χτες βράδυ ταξίδεψα με το τρένο της Φιλίας(!) από Δράμα προς Κωνσταντινούπολη.

Για όποιον ενδιαφέρεται, υπάρχει καθημερινή σύνδεση Θεσσαλονίκης-Πόλης (στις 19.58 από Θεσ, στις 20.30 από Πόλη). Το εισιτήριο κοστίζει γύρω στα 60 Ευρώ για απλή μετάβαση, σε 2κλινη κουκέτα. Το συνολικό ταξίδι αν και διαρκεί από 12 ώρες (κάποιες φορές 14-15), είναι ιδιαίτερα άνετο μιας και μπορείς να κοιμηθείς στο μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής.

Αυτό έκανα κι εγώ και μακάρι να ήταν εξίσου τυχερός κι ο καημένος Ινδός συνεπιβάτης μου, ο οποίος εγκατέλειψε άδοξα την αμαξοστοιχία στα σύνορα, μιας και δεν είχε την απαιτούμενη βίζα για είσοδο στην Τουρκία.

Για τους Έλληνες ταξιδιώτες δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από μια ταυτότητα νέου τύπου (με λατινικούς χαρακτήρες), ή ένα διαβατήριο σε ισχύ.

Κατά γενική ομολογία, το Τουρκικό τρένο είναι καλύτερο από το Ελληνικό, οι συρμοί φαίνονται (και μάλλον) είναι πιο καινούριοι, οι κουκέτες πιο βολικές και η εξυπηρέτηση πιο ευγενική. Θυμάμαι μια Παραμονή Χριστουγέννων, αγκαλιαζόμασταν οι επιβάτες μεταξύ μας για να ζεσταθούμε, αφού η θέρμανση δε λειτουργούσε!