ούτε ο βούβαλος δε βουλιάζει


Από σήμερα 22 Σεπτεμβρίου, εγκαινιάζεται η συνεργασία μου με τον Εξώστη, το πρώτο free press της Ελλάδας, που πρωτοεκδόθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1987. Εύχομαι ό,τι καλύτερο στην προσπάθεια της ομάδας που αναβιώνει το ιστορικό έντυπο. Πλέον ο Εξώστης, κυκλοφορεί και πάλι κάθε Πέμπτη σε 500 σημεία της Θεσσαλονίκης. Δυο φορές το μήνα, θα διαβάζετε τις "ανταποκρίσεις" του Αγγελή στο φύλλο της εφημερίδας, οι οποίες θα δημοσιεύονται εκ των υστέρων (μια εβδομάδα αργότερα) και στο μπλογκ. Τι χαρά, θα τα λέμε και από εκεί!

Όλοι οι επισκέπτες της Πόλης, από όποια γωνιά του πλανήτη κι αν έρχονται, χωρίς να ξέρουν πολλά για την Τουρκική κουλτούρα, σίγουρα έχουν ακούσει για τον Τουρκικό καφέ. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τον δοκιμάσουν με την πρώτη ευκαιρία. Έχει πλάκα δε, που νομίζουν ότι αν προσθέσουν μπόλικη ζάχαρη, θα τον κάνουν κι ελαφρύ. Αμ, δε! Βέβαια, οι Έλληνες είναι πλήρως εξοικειωμένοι με το μέλανα ζωμό και δεν τρέφουν light αυταπάτες. Για εμάς βλέπεις, ανακαλεί θύμησες από τα παιδικά μας χρόνια, που ένας τουρκικός - ελληνοποιημένος φυσικά την τελευταία δεκαετία - αποτελούσε πάντοτε το απαραίτητο καλωσόρισμα στα σπίτια συγγενών και φίλων.


Για να μην απαντώ στον καθένα ξεχωριστά, πού μπορείτε να πιείτε έναν εξαιρετικό καφέ στην Πόλη, πάρτε μπλοκάκι & χάρτη και σημειώστε: Κατεβαίνοντας την Ιστικλάλ από την πλατεία Τάξιμ, προσπερνάς το ανοίχτωμα του Γκαλατάσαραϊ Λισεσί, και σε λιγότερα από 100 βήματα συναντάς  αριστερά την Καθολική εκκλησία του Σαν Αντουάν. Γυρίζεις το κεφάλι σου απέναντι και βλέπεις στη γωνία ένα μοντερνέ ζαχαροπλαστείο / εστιατόριο, το Barcelona.


Μπαίνεις στο στενό προσπερνώντας επιδεικτικά το Ιβηρικό έκτρωμα και αμέσως παρακάτω σε προϋπαντά μια ωοειδής πινακίδα με ένα από τα πιο ιδιότροπα λογότυπα που έχω δει ποτέ. Ένα βουβάλι να περπατά στην επιφάνεια ενός φλιτζανιού καφέ. Σε κάποιους μάλιστα, θα θυμίσει και θαύμα ενός φίλου από τα παλιά. Καλωσήλθατε στο Mandabatmaz!


Εδώ δεν θα σας περιμένει η Νεραντζούλα (η φίλη της μάνας μου) να σας ψήσει τον καφέ. Αντίθετα, πίσω από τους μπακιρένιους τσεσβέδες κρύβεται ο χαμογελαστός Τζεμίλ μπέης, ένας από τους πιο γλυκούς ανθρώπους του Μπέιογλου.


Από τα χεράκια του πίνουν τον καφέ τους όλοι όσοι δίνουν βαρύτητα στο συγκεκριμένο σπορ και δεν αρκούνται στα νεροπλύματα που σερβίρονται στα "καλά" ευρωπαϊκά μπιστρό. Είναι η εμπειρία των 44 χρόνων βλέπετε, που ακόμα και ατζαμής να είχε ξεκινήσει, έχει τελειοποιήσει την τέχνη του. Η αυτοπεποίθηση του δε, χωρίς ποτέ να το παίζει αυθεντία, είναι τέτοια που χωρίς δισταγμό αποκαλύπτει την προέλευση της πρώτης ύλης του - αγοράζει τον καφέ από το Basak Kuruyemis του Μπαλίκ Παζαρί - όπως και όλα τα βήματα της διαδικασίας παρασκευής.


Βάζει από την αρχή καφέ και ζάχαρη στο μπρίκι (κάποια από αυτά τα χρησιμοποιεί από το 1967!), προσθέτει ζεστό νερό (και όχι κρύο από τη βρύση) και ανακατεύοντάς το, το εναποθέτει σε χαμηλή φωτιά για να μην καεί. Δεν περνούν πάνω από 3-4 λεπτά και ο καφεδάκος είναι έτοιμος για σερβίρισμα!


Δεν ξέρω αν ο Τζεμίλ μπέη μου εμπιστεύεται τα μυστικά του μιας και είμαστε γείτονες - τα σπίτια μας απέχουν μόλις 2 τετράγωνα - αλλά δε νομίζω να θυμώσει κιόλας που σας τα βγάζω στη φόρα. Σιγά μην του κάνει κόπο άλλωστε να σας ψήσει κι εσάς έναν πηχτό-πηχτό καφέ, δίνοντας και στην ταμπέλα του καφενέ την ερμηνεία της. 


Εντωμεταξύ, υπάρχει το ενδεχόμενο να σας πέσει λίγο βαρύς, αλλά δεν έχετε να χάσετε και μια ολόκληρη περιουσία όπως στο Τσιραγάν, όπου κοστίζει 18 ολόκληρες λίρες (αν έχουν τον Αλλάχ τους!), παρά μόνο 3. Βέβαια, μην προσπαθήσετε να περπατήσετε πάνω στο καϊμάκι. Δε γίνονται θαύματα κάθε μέρα, ακόμα και ο έμπειρος ο βούβαλος, που και που κάνει τη βουτιά του!


14 comments:

ΝΑΣΙΑ Σ. said...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΓΓΕΛΗ.ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΙΓΚΗΠΟ ΟΤΑΝ ΕΙΜΟΥΝ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΩΝ.ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΕΦΕΡΝΑΝ ΔΩΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΔΕΝ ΕΙΧΕ....ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΑΥΤΟ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΛΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙ!!!!ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ.

ΠανΚαπ said...

Εύγε Αγγελή, διότι ο καφές στην Πόλη και την Τουρκία εξακολουθεί να είναι πονεμένη και πικρή ιστορία.

said...

Λατρευω τα ποστ σου, αλλα θελω να επισημανω οτι ο ''εξωστης'' συνεχιζεται (ευτυχως για εμας συμβαινουν και ομορφα πραγματα στην πολη μας) με το εξαιρετικο ''φιλμ νουαρ''..

ο αλλος ''εξωστης'' εχει το παλιο ονομα αλλα πολυ φοβαμαι οχι και την παλια χαρη :):)

παρ ολα αυτα ευχομαι επιτυχιες και στα δυο εντυπα!

said...

metofeggariagalia.blogspot.com

Γιάννης Χρ. said...

Να επιβεβαιώσω και εγώ για τον καλό καφέ που φτιάχνει καθώς και για το ότι όλοι οι ντόπιοι τον τιμάνε...φυσικά τον τιμάνε και αυτοί που σιγά σιγά μαθαίνουνε το κάθετι σε αυτήν την πόλη, και δεν είναι ντόπιοι..πχ Αγγελής :)
Αγγελή?? Πρίν όμως τον καφέ μπορείς να πας στο Barcelona στο παταράκι του να τσιμπήσεις κάτι και να χαζέψεις το Powerturk στην τιβι...Είναι πιο αναπαυτικό απο τα σκαμνάκια του φίλου μας :)

Anonymous said...

Καλά βρε Αγγελή,στο προηγούμενο κείμενό σου περί καφέ,κοτζάμ παραπομπή σου έγραψα για τον Τούρκο καθηγητή του Χάρβαρντ,που λέει ότι ο καφές δεν είναι τουρκικός,αλλά αραβικός,τι είναι αυτό το σχόλιο σου "τούρκικος...ελληνοποιημένος φυσικά την τελευταία δεκαετία";
Με το ζόρι τουρκικό θέλεις να το λέμε; Γιατί αδικείς τους Άραβες;
(Τόσα χρόνια στην Τουρκία,δεν κατάλαβες πως η μόνη τουρκική παράδοση είναι η λεηλασία;)

Λία

Angelis said...

Απαντώ στη Λία προς το παρόν, θα απαντήσω και στους υπόλοιπους λίαν συντόμως.

Λοιπόν Λία μου,

Πολύ σ' ευχαριστώ για την παραπομπή σου, αλλά μάλλον χάνεις λιγάκι το δάσος κάνοντας φόκους στο δέντρο.

Από την άλλη, δεν επέβαλα σε κανέναν να λέει οτιδήποτε.

Από την παράλλη δε, άνετα η επισήμανσή σου επί της παρένθεσης, γκρεμίζει τη σοβαρότητα της οποιαδήποτε καλής πρόθεσης που μπορεί να είχε η παρέμβασή σου.

Anonymous said...

Αγγελή μου,

Σκοπός μου δεν είναι να επιβάλλω σ’εσένα ή κπ άλλον τι θα λέει,αν έτσι φάνηκε,το ξεκαθαρίζω πλέον.Σχολιάζω όμως,γιατί δεν θέλω τυχόν να παραπλανηθεί κάποιος αναγνώστης που δεν έχει ιδέα από Τουρκία.Θέλω δηλαδή,απλώς να παραθέσω έναν αντίλογο.Ζούμε την εποχή που οι Έλληνες,κάποιοι τέλος πάντων,από την απόλυτη αποστροφή και άγνοια για τους Τούρκους,έχουν περάσει στον απόλυτο έρωτα γι’αυτούς κι έχουν καταντήσει ...τουρκικότεροι των Τούρκων!Σκέψου απλά,αν ο καφές ήταν όντως τουρκικός,από τη στέππα της κεντρικής Ασίας,τι θα έλεγαν για εμάς που τον λέμε ελληνικό και πώς θα μας χαρακτήριζαν!Στους Τούρκους,όμως,το συγχωρούμε ε;Κι εδώ που φτάσαμε,γίνεται αντιληπτό,πως το κάθε δέντρο είναι σημαντικό για το δάσος!

Όσο για το σχόλιο της παρένθεσης,το έγραψα απολύτως σοβαρά και ψύχραιμα,χωρίς καμία πρόθεση προσβολής ή υποτίμησης της Τουρκίας.Όσοι έχουν μελετήσει την ιστορία της Οθωμανικής Αυτ. και της Τουρκίας που κατασκευάστηκε το 1923,με λαό τους Μουσουλμάνους της Οθωμ.Αυτ.,θα συμφωνήσουν μαζί μου.Δεν περίμενα να απαντήσεις σ’αυτό το σχόλιο επί της ουσίας,καθώς δε θα ήταν συνετό εκ μέρους σου,εφόσον ζεις στην Τουρκία.

Γιάννης Χρ. said...

Λια θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι...
Πηγαίνεις καθόλου Τουρκία ή είσαι ένα απο αυτά τα άτομα τα οποία 'κάθονται' σε αυτά που τους έχει διδάξει το ελληνικό βιβλίο της ιστορίας?
Το λέω(και ας με παρεξηγήσεις) γιατί από τα γραφόμενά σου δεν φαίνεται να έχεις επαφή με τον σημερινό τουρκικό λαό.
Ισως οι έλληνες που αναφέρεις δεν μένουν μόνο στην ιστορία,και βλέπουν(όχι απο τα τούρκικα σίριαλ :) ) ότι οι περισσότεροι έλληνες είναι πολύ πιο τούρκοι απο τους τούρκους, και ότι οι τούρκοι πια δεν κουβαλάνε χατζάρα :)
Και για να ξαναγυρίσουμε στους καφέδες...με σειρά προτεραιότητας προτιμώ τον αραβικό με κάρδαμο.. και ακολουθεί ο τούρκικος...τον ελληνικό τον θεωρώ soft :)

Anonymous said...

Αγγελή,

κανονισε σε παρακαλω να στελνουν το περιοδικο και στη Δραμα.


κουρ

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ said...

Δεν καλοθυμάμαι, αλλά έγραψες και παλιότερα για καφέδες στην Πόλη!
Εμείς πάντως μέναμε στο Πέραν και δεν βρήκα στους γύρω δρόμους.
Μόνο στο Hilton μας σέρβιραν ένα νεροζούμι.
Εκείνη την εποχή (1988), φίλοι, που πήγαιναν στο Αϊβαλί, για ανανέωση της άδειας των σκαφών τους, έπαιρναν μαζί τους πολλά σακκουλάκια, για πεσκέσι σε όποιον τους εξυπηρετούσε, από Λιμενικό, μέχρι το παιδί που έφερνε τον πάγο!

Όταν δούλεψα ταμπής http://stamarstavros.blogspot.com/2009/11/blog-post_4042.html(πάτα ΕΔΩ), είχα για το ζεστό νερό ειδικό χάλκινο (γανωμένο μέσα) δοχείο, δίπλα στην ζεστή άμμο.
Και όχι σαμοβάρι που έχει ο δικός σου.
Αν ξανάρθω στην Πόλη, θα τον επισκεφτώ σίγουρα........

Καλό ΣαββατοΚύριακο, Φίλτατε!!!!!!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ said...

Δεν πέτυχε το link

ΕΔΩ είναι το σωστό

Anonymous said...

Γιάννη Χρ.,
σε λάθος άτομο,απευθύνεις την ερώτηση.Πρώτη φορά γνώρισα Τούρκους από κοντά ,όταν ήμουν 11 χρονών,στο εξωτερικό, όπου ζούσα.Όσο για τη χατζάρα,ρώτα τους Κούρδους να σου απαντήσουν!Αυτοί και οι μαρτυρίες των Κυπρίων που ζήσαν το 1974,θα σου επιβεβαιώσουν τα βιβλία της ιστορίας.Οι Έλληνες,έχουμε πολλά ελαττώματα,ένα από αυτά είναι ότι ξεχνούμε γρήγορα,αλλά το μεγαλύτερο είναι η έλλειψη αυτοσεβασμού!

Τώρα, βέβαια,δεν φταις εντελώς, εσύ που λες αυτά που λες,φταίει που από το 1996(ίσως και νωρίτερα),στην Ελλάδα ζει και βασιλεύει ο ανθελληνισμός ως ...πράξη προοδευτικότητας!Τα αποτελέσματα αυτής της «προοδευτικότητας» ,τα ζούμε ήδη!

Άφου έχεις μια κάποια σχέση με την Τουρκία,θα έπρεπε όμως, να έχεις καταλάβει,ότι οι περισσότεροι από τους σύγχρονους Τούρκους κατάγονται από γηγενείς της Μ.Ασίας και των Βαλκανίων που εξισλαμίστηκαν και από μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Μ.Ανατολής.Αυτοί ,αφού δεν έχουν τουρκική καταγωγή, δεν έχουν και τουρκικές παραδόσεις. Οι γνήσιοι Τούρκοι,λαός πολεμιστών νομάδων της Κεντρικής Ασίας,δεν είχαν κάποιο ιδιαίτερο πολιτισμό,οι ειρηνικοί νομάδες δημιουργούν έναν υποτυπώδη πολιτισμό,οι πολεμιστές όχι,αυτοί ζούνε από τη λεηλασία.Και την παράδοση της λεηλασίας, την τηρεί πιστά το τουρκικό κράτος.

Το να έχω Τούρκους φίλους και απλώς να διασκεδάζω μαζί τους,δε σημαίνει ότι γνωρίζω και την Τουρκία.Οι φίλοι μου,όσο καλοί κι αν είναι, και όσοι καλοί Τούρκοι κι αν υπάρχουν,δεν μπορούν να σταματήσουν το φασιστικό και ιμπεριαλιστικό κράτος τους,το οποίο στρέφεται και εναντίον τους και εναντίον των γειτονικών χωρών.Άσε που ελάχιστοι καταλαβαίνουν ότι ο κεμαλισμός τους απομακρύνει από την Ευρώπη,όσο κι ο ισλαμισμός!

Λία

Angelis said...

Κερνώ καφεδάκι σε όλους στο Mandabatmaz, όποτε σας βολέψει!

Στέλλα μου,ας ευχηθούμε όντως καλή επιτυχία όχι μόνο στα 2 συγκεκριμένα έντυπα, αλλά και στα υπόλοιπα της Θεσσαλονίκης / Ελλάδας. Σίγουρα την χρειάζονται:)

Related Posts with Thumbnails