100 σολωμοί, 200 αυγά, 300 τσίζκεϊκ, 400 πηρουνιές, 500 αναρτήσεις

Αν και για τους Κινέζους, μόλις χθες μεσάνυχτα μπήκε η Χρονιά του Φιδιού, για μας πέρασε ήδη για τα καλά ο πρώτος μηνάκος του 2013. Πώς τρέχει έτσι ο καιρός, ε; Κυριακή γαρ σήμερα, ξυπνάω στις 2μμ, μόνος στο σπίτι, για να δούμε τι έχω στο ψυγείο. Άλλαχ, Άλλαχ! Πού βρέθηκαν οι 100 σολωμοί να κολυμπάνε ανάμεσα στον άνηθο, να κάνουν κύκλους γύρω από το μπεγιάζ πεϊνιρί, ν' αφήνουν τα αυγά τους  κάτω από το βούτυρο; Να εδώ το έχω το μαχαίρι του Σογκούν, χλαπ, χλουπ, κλατςςςςς! Τα φιλετάκια τους τώρα πλαγιάζουν σε κατσικίσιο τυρί, σκεπασμένα με τριζάτη ρόκα.

Η μάχη με το ατιθασόψαρο, όπως ήταν φυσικό, δεν ήταν αναίμακτη. Γύρω στα 200 αυγά που φύλαγα να βάψω την Πασχαλιά, έγιναν ακουσίως στραπατσάδα, θαμμένη για πάντα αντί για κιβούρι, σε σουσαμένιο μπέιγκελ. Τον τάφο τους έρανα με πράσο, σκορδάκι, μαυροπίπερο και τον εναπομέιναντα σολωμό. Αιωνία τους η μνήμη.

 

Αντί για παξιμάδι δε, πρόσφερα στους γείτονες 300 κομμάτια τσίζκεϊκ. Από γεύση ωραίο, αλλά λίγο μπαγιάτικο, μια χαρά το ξεφορτώθηκα.

400 πηρουνιές του σχεδόν ζαχαρωτού σοκολατένιου φατζ, αρκούσαν τελικά για να γλυκάνουν την πικράδα του χαμού.

Και τι καλύτερο από 500 κόκκους καφέ να σπάσει, το αποβλακωτικό το μέλωμα. Πάει ταμάμ βλέπεις, με την αλμύρα του Βοσπόρου.

Τι λέει: Συνεχίζουμε παρέα για τις 600 αναρτήσεις. Σας ευχαριστώ.