Έκανα τριανταμία!

Τι κερδίζω?

Τις προάλλες πάτησα τα 31. Συνήθως δε μ'αρέσει να το γιορτάζω, όχι γιατί με αγχώνει το πέρασμα του χρόνου, όσο γιατι το να δέχομαι έναν κατακλυσμό ευχών, μια συγκεκριμένη ημέρα του χρόνου, μου δημιουργεί απερίγραπτη αμηχανία. Τίποτα λοιπόν δεν προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε. Όλα ξεκίνησαν απλά. Πήγαμε να τσιμπήσουμε με 2 φίλες, ο τρίτος φίλος δεν άργησε να προστεθεί, ενώ ακολούθησαν απροσδόκητα να εμφανίζονται από παντού αγαπητά πρόσωπα.

Ο χορός δεν άργησε να κορώσει, οι αγκαλιές και οι ευχές έδιναν και έπαιρναν και τα κεράκια τελικά καρφώθηκαν σε 3 αφράτα μπουγατσάκια στο μπορεκτζίδικο του φίλου Ζέκο.

Σας ευχαριστώ όλους, δεν περάσα και τόσο άσχημα τελικά..