Σαν φυλαχτό της Πόλης..

..αισθάνομαι. Έφυγα και άνοιξαν οι ουρανοί με σπάνια μανία, στούμπωσαν οι αγωγοί ομβρίων (γιατί κάτι τέτοιο δε συμβαίνει ποτέ στη Σουηδία, παρά μόνο εδώ κάτω;), ήρθε και βούλιαξε η ευρύτερη περιοχή της Πόλης.

Οι Βυζαντινοί και αργότερα οι Οθωμανοί, απέδιδαν σε πολλά μνημεία (κίονες, οβελίσκους, ναούς κ.ά) ιδιότητες φυλαχτού, που όσο στέκονταν στη θέση τους, προστάτευαν την Πόλη από καταστροφές: φωτιές, σεισμούς, λοιμούς, πλημμύρες. Ακούγεται ιδιαίτερα υπερφίαλο να αυτοαποκαλούμαι φυλαχτό - προφανώς κάνω πλάκα - προσπαθώντας να ξορκίσω το κακό που βρήκε την Αγαπημένη μου.

Είναι και οι ενοχές αν θέλετε, που σ' αυτήν τη δύσκολη κατάσταση που πέρασε, εγώ την παράτησα (και μετά λέω πως την αγαπώ / όλοι οι άντρες είναι ψεύτες / ακούγεται από το βάθος). Αλλά, που να το ξέρω ότι το τσαχπίνικο πρωτοβρόχι, με το οποίο με αποχαιρέτησε στο σταθμό, θα έφερνε όλα τα δεινά που είδαμε τις επόμενες ημέρες;

Θέλω να σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τα email σας. Μην ανησυχείτε, είμαι ασφαλής & στεγνός.