Κάθε φορά που περνώ κοντά από το Βρετανικό Προξενείο της Πόλης, σφίγγεται λιγάκι το στομάχι μου. Το Νοέμβριο του 2003, λίγους μήνες αφού επέστρεψα στην Ελλάδα, ύστερα από ένα ευτυχισμένο και απολύτως ήρεμο τρίμηνο στην Πόλη, ένα αυτοκίνητο παγιδευμένο με εκρηκτικά εξερράγη, έξω από το Προξενείο, με αποτέλεσμα να χαθούν δεκάδες ζωές και να σημειωθούν σοβαρές υλικές καταστροφές στην ευρύτερη περιοχή.
Η πρόσκληση φίλων για ένα fashion party στον κήπο του Προξενείου, ήταν η ιδανική ευκαιρία για να καταπολεμήσω τη φοβία μου. Η τουρκική εταιρία Tabe Kiyamet, που σχεδιάζει ρούχα, καπέλα, παπούτσια, κοσμήματα κι αξεσουάρ, συμπλήρωσε τον πρώτο χρόνο παρουσίας της στο χώρο της Τουρκικής μόδας και αποφάσισε να το γιορτάσει με πανηγυρικό τρόπο.
Ένα ωραίο απογευματινό πάρτυ με καλεσμένους όλους τους fashionistas ( στο χωριό μου, τους λέγαμε αλλιώς) της Πόλης.
Από τον πράσινο χλοοτάπητα παρέλασαν καπέλα με φτερά, εξώπλατα φορέματα και (για κακή τους τύχη) 12ποντες γόβες.
Η βροχή πάντως, δε έκανε την χάρη στους στυλιζαρισμένους καλεσμένους, οι οποίοι κατέφυγαν στις γιγαντοομπρέλες του κήπου.
Κάποιοι όμως (ονόματα δε λέμε), που δε φοβούνται τη βροχή, άδραξαν την ευκαιρία και πήραν εργολαβία τα μπριός με τόνο και καλαμπόκι (οι γύφτοι, ούτε λίγο σολωμό δεν μας τράταραν) και τα λευκά κρασιά, που έμειναν αφύλαχτα στα τραπεζάκια. Χεχεχεχε!
Βέβαια, επειδή η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει, δειλά δειλά στην αρχή και θαρραλέα μετά, άρχισαν να βγαίνουν ένας-ένας έξω από τις ομπρέλες σαν τα σαλιγκάρια και να χορεύουν μανιασμένα, με τις (άθλιες ομολογουμένως) μουσικές ντίσκο και 80's σαβουρών.
Μ' αυτά και μ' εκείνα πάντως, μάλλον το ξεπέρασα το τραύμα, ευχόμενος (σοβαρά τώρα) να μην συμβεί τίποτε κακό, ποτέ ξανά στην Πόλη.
5 comments:
Φασιονίστας;...
Μα ούτε το γράμμα "ξ" δεν σε σώζει!!!
Και στους κήπους προξενείου!!! Εις ανώτερα, και σεις Κε Πρόξενε*!!!
Καλημέρα!
ΥΓ: * Προς Στέλιο/Το "προξενικό" πλέον ανήκει στον Αγγελή.
Το ίδιο σφίξιμο ένοιωθα και γω όταν περνούσα κοντά στο Προξενείο. Μια δε φορά που έτρωγα στον κρασοπουλειό του Πάνου (νυν ιδιοκτησίας Levi) και ακούστηκαν δυο εκρήξεις κάπου εκεί κοντά, σχεδόν τα έκανα πάνω μου.
Επειδή είμαι και εγώ από χωριό, αλλά δεν έχουμε fashionistas, θύμισε μου πως τους λέγατε στο δικό σου.
Οι γοητευτικές κυρίες με τις 12ποντες γόβες ας πρόσεχαν, αλλά έτσι και αλλιώς την τραβάει την ταλαιπωρία ο οργανισμός τους.
Τιμή και δόξα στους ατρόμητους εργολάβους που ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας (εκεί στο Πέραν), το κοπιώδες έργο του αδειάσματος του ταπεινού μπουφέ. Ελπίζω τα κρασιά να μην ήταν μόνο Kavaklidere.
Άντε και σε άλλα με υγεία, με πιο αξιοπρεπή μπουφέ (σολωμό, χαβιάρι κλπ) και κανένα κακό ποτέ για την Πόλη και τους ανθρώπους.
ΠανΚαπ
Προς Γιώργο: εγώ δεν ενδιαφερόμουν για το Βρετανικό Προξενείο αλλά για το Ελληνικό!
Pros Aggeli: me ntropiases pali! Ma na valeis xeri sta ksena brioche?
Προς Στέλιο*:
Ωραία λοιπόν! Θα έχω "μπαρμπάδες" σε 2 Προξενεία με σας τότε!
Τουλάχιστον δεν θα φαγωθείτε μεταξύ σας για την προξενο-καρέκλα!
;-))))
*Βλέπω και με warholική σύνθεση η φωτος σας Κε Πρόξενε!!!
Post a Comment