ο γυαλιστερός κιοφτές

Σας έχω ξαναπεί πόσο πολύ μου αρέσει ο κιοφτές. Τη μια είναι του δρόμου, την άλλη πρώτης ποιότητας, πότε ξεριζωμένος και άλλοτε Θείος. Τον ψάχνω τον καλό κιοφτέ, ρωτάω φίλους να μου πουν, πού τον απολαμβάνουν καλύτερα, για να διευρύνω τους γευστικούς μου ορίζοντες και να κάνω τους σιελογόνους μου αδένες να παραληρήσουν. Εδώ και 4 μήνες που μετακόμισα στο Φιρούζ Αγά, περνούσα μπροστά από το κιοφτετζίδικο, απέναντι από το τζαμί του Τσουκούρτζουμα και όλο έλεγα να μπω. Πάντοτε όμως κάτι θα συνέβαινε και θα το προσπερνούσα. Το περασμένο Σάββατο ξύπνησα αποφασισμένος. Θα ντερλικώσω στο Çukurcuma Köftecisi, είπα και ευτυχώς το 'κανα!


Ήταν η μέρα των σπεσιαλιτέ, μπορέκι με καπούσκα (λάχανο γιαχνί),


καντίν μπουτού κιοφτέ (γυναικεία μπούτια σημαίνει αυτό!)

 

και μουτζβέρ (κολοκυθοκεφτέδες)


Όσο κι αν ήθελα να παρατείνω τη λαχτάρα μου για τον πραγματικό λόγο που κουβαλήθηκα εκεί, δεν συγκρατήθηκα όταν στο τραπέζι προσγειώθηκε ο σταρ του γεύματος, γυαλιστερός-γυαλιστερός.


Άλλο να σας τον περιγράφω κι άλλο να τον τρώτε. Ζουμερό τον θες; Είναι. Αφράτο τον θες; Και πάλι είναι. Όσο πρέπει λιπαρός; Ξαναματαείναι! Το δε πιλάφι που τον συνόδευε, βουτυράτο αλλά σπυρωτό, αμβροσία σκέτη, παρόλο που το ρύζι δεν είναι το  παραδοσιακό συνοδευτικό του κιοφτέ, όπως τα φασόλια πιαζ. Παραγγέλοντας και δεύτερη μερίδα (θα την ήθελα λίγο μεγαλύτερη ομολογώ), δίνω τα συγχαρητήρια μου στον καλλιτέχνη που τους σμιλεύει. Στον μπαμπά μιας χαρούμενης οικογένειας, της οποίας όλα τα μέλη βοηθούν. Η μαμά στα ορεκτικά και τα δυο παιδιά στο σέρβις.


Γέννημα θρέμμα του Τσουκούρτζουμα, έπαιζε μικρός με τα πολλά Ρωμιόπουλα που ζούσαν εκείνα τα χρόνια στη γειτονιά. Θυμήθηκε την Τούλα, το Νικήτα και τον Κώστα.  Πόσο τυχερά παιδάκια θα ήταν, αν του έδιναν το ρόλο του μάγειρα στα παιχνίδια τους. Γεια στα χέρια σου αδερφέ μου, να 'σαι γερός και να μας φτιάχνεις πάντα τέτοιους κιοφτέδες!

14 comments:

Angelis said...

Το συγκεκριμένο μαγαζί, αν δεν κάνω λάθος, ήταν παλαιότερα το Καφέ της Ξανθιώτισσας. Ο ιδιοκτήτης του, ο αγαπητός Βασίλης Κλημαντάκης μπορεί να μας το επαληθεύσει.

Διαβάστε το ποστ του Ταξιδιώτη από το Εις την Πόλιν: http://eistinpolin.wordpress.com/2010/04/24/tokafe/

Γιάννης Χρ. said...

μμμμ...η μυρωδιά τους μέχρι εδώ ήρθε....Αγγελή? Σε ταπεράκι βάζουνε για να μου στείλεις κανέναν?? τους πεθύμησα...:(

ΠανΚαπ said...

Α ρε Αγγελή, πρωί - πρωί μας προκάλεσες ακατάσχετη σιαλόρροια.
Γυάλισε το μάτι μας με τους γυαλιστερούς κιοφτέδες σου.
Καλλιτεχνική περιοχή τα Çukurcuma, καλλιτέχνης και ο σμιλευτής τους.
Επαξίως κατέχεις την ειδικότητα του κιοφτεζιολόγου- σουτζουκολόγου. Σε προφεσορικό επίπεδο.
Τι τους θέλεις όμως τους κολοκυθοκεφτέδες όταν έχεις τους ορίτζιναλ;
Για το καντίν μπουτού, η πρώτη μετάφραση που είχα διαβάσει σε οδηγό μαγειρικής ήταν «το μπουτάκι της κυρίας». Σου το προτείνω ως πιο εύηχο από το «γυναικεία μπούτια».

Γεια στο πληκτρολόγιο σου αδερφέ μου, να 'σαι γερός να μας φτιάχνεις την όρεξη!

Σουσουράδα said...

Τι μας έκανες πρωί πρωί...
Έρχομαι αύριο, είσαι για κιοφτεκατάσταση παρέα;

Και λοιπόν;E allora? said...

άργησα αλλά σε ανακάλυψα Αγγελή....κάθε μέρα διαβάζω και από ενα παλιότερο ποστ σου.....

χρόνια θέλω να επισκεφτώ την Πόλη αλλα πάντα κατέβαινα Ελλάδα στις διακοπές....τώρα δε μου γλιτώνει :))))

καλημερούδια

Anonymous said...

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ. . . ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΨΗΜΕΝΟΥ ΓΥΑΛΙΣΤΕΡΟΥ ΚΙΟΦΤΕ ΚΟΛΑΖΕΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟ ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΕΣ !!

Angelis said...

Ξεκινώ με ένα γενικό σχόλιο και συνεχίζω με απαντήσεις στον καθένα ξεχωριστά.

Πουλάκια μου! Όταν γράφω για γκαλερί και για τζαμιά δεν ιδρώνει το αυτί σας, αλλά όταν σας σερβίρω κιοφτέδες λυσσάτε!

Θα σας πω εγώ, ετοιμαστείτε για ένα αφιέρωμα στο τελετουργικό ενθρόνισης των 20 τελευταίων Βυζαντινών Αυτοκρατόρων! Να τα ξεχάσετε τα μεζεδάκια για κανά 2μηνο!

@Γιάννης
Την επόμενη φορά μπορώ να σε περιμένω στο κιοφτεζίδικο. Δυο τετράγωνα από το προηγούμενο meeting point μας.

@ΠανΚαπ
Το Μπουτάκι της Κυρίας! Μου θύμισες μια κουλτουριάρικη Ελληνική ταινία των 80's, όπου ένα βαρύγδουπο απόφθεγμα ήταν το εξής: "Το κοριτσάκι λούστηκε κι κ@#$ς του αστράφτει!"

Ευχαριστώ για την ευχή σου:)

@Σουσουράδα
Περιμένω private μήνυμα για να κανονίσουμε.

@Και λοιπόν
Μπράβο αγαπητή μου! Έτσι σε θέλω μελετηρή, δεν τα γράφω για μένα τα ποστ!

Άσε που εκνευρίζομαι όταν, μετά από 350 ποστ που ανέβασα, με ρωτάνε γενικά και αόριστα "Μπορείς να μας προτείνεις κάτι καλό για φαγητό/διασκέδαση/έκθεση;" Τι το 'χουμε το μπλογκ; Για μόστρα; Αχχχ αυτοί οι Έλληνες!

Σε περιμένω στην Πόλη στις επόμενες σου διακοπές:)

@Ανώνυμος
Αν είναι να καούμε σε μια κόλαση φουλ στους κιοφτέδες και στα πιλάφια, τότε πες μου σε ποια αμαρτωλή λίστα θα μπορούσα να συμπληρώσω το όνομά μου από τώρα, για να είμαι σίγουρος;

http://www.youtube.com/watch?v=2UQl7Y1RF3M

ΠανΚαπ said...

Αγγελή ο συνδυασμός κατοχικού συνδρόμου και ανατολίτικου αταβισμού προκαλεί την λυσσά για κιοφτέδες.
Όσο για τις γκαλερί και τα τζαμιά τι μας πέρασες για Φράγκους ή για μουσουλμάνους;
Πεθαίνουμε για Βυζαντινά Αυτοκρατορικά τελετουργικά! Μόνο που για να είσαι πλήρης θα πρέπει να αναφέρεις και το μενού της κάθε τελετής. Με παλατιανό γεύμα ξεχνάμε τα μεζεδάκια και για 6μηνο.
Όσο μελετηροί και να είμαστε δεν τα πάμε καλά στην αποστήθιση και το μπλογκ σου όλο και μεγαλώνει. Αλλοίμονο αν μας εξετάσεις. Καήκαμε. Όταν ζητάμε πληροφορίες είναι γιατί περιμένουμε να βγάλεις τον άσσο από το μανίκι, το καλό μαγαζί που κρατάς κάβα για τον εαυτό σου σε limited edition.

Ερμής said...

Ε εντάξει πια!Δεν ξαναμπαίνω εδώ μέσα μέχρι να τελειώσει η δίαιτα μου!Τι μαρτύριο αυτές οι φωτογραφίες!!!

200 days 2 six-pack said...

mmm yummie.... θα με καταστρέψεις!

Angelis said...

ΠανΚαπάκο μου, οι άσσοι στο μανίκι είναι καλά κρυμμένοι, δύσκολα μοιράζονται, αλλά εσύ ξέρεις ότι θα είσαι ένας από τους τυχερούς:)

Ερμή, να ακολουθείς το μπλογκ του 200 days 2 six-pack, έχει πολύ ενδιαφέρον και θα σε στηρίζει κάθε φορά που θα ξεσηκώνεσαι με τις φωτό μου.

nabal said...

Χθες γύρισα από την Πόλη κ κατά τύχη δοκίμασα κεφτέ από το εν λόγω μαγαζί όταν πέρασα από τη Τσουκούρτζουμα... Το πήρα για τρέντι μαγαζί αλλά ήταν παραδοσιακά τέλειο!

Επίσης, δοκίμασα το περίφημο Ciya σε συνδυασμό με παγωτό από Baylan μετά όνειρο. Αγγελή, αξίζει μια βόλτα για φαγητό εκεί!

Angelis said...

@nabal

όλο αμελώ να γράψω για το ciya. στην επόμενη μου επίσκεψη υπόσχομαι να κάνω ρεπορτάζ.

περίεργο πάντως για έλληνα επισκέπτη να φτάσει μέχρι εκεί. μπράβο!

nabal said...

Σε αυτό το σημείο οφείλω να κάνω μνεία σε έναν πολύ καλό ταξιδιωτικό οδηγό που βρήκα: A Hedonist's Guide to Istanbul. Κυκλοφορεί και στα ελληνικά από Εκδόσεις Οξύ.

Όταν (ξανα)πας δοκίμασε το πιάτο με το αρνάκι, ροδάκινα, κάστανα. Λοκούμ!

Αγγελή, σε ευχαριστώ κι εσένα και τον ταξιδιώτη για τις πληροφορίες σας μέσω των αναρτήσεων. Την άλλη φορά που θα έρθω, θα κανονίσω να "περιπλανηθούμε" παρέα.

Related Posts with Thumbnails