"Και στο αριστερό της χέρι, λέει, κρατούσε το κέρας της Αμαλθείας, απ' όπου χύνουνταν και πλημμύριζαν τον κόσμο καρποί ξεροί και φρέσκοι, πιατέλες με μπούτια χοιρινά, αρμαθιές από τσίρους και παστουρμάδες, στακοί, καλκάνια και μύδια τσακιστά...αμάν! Τί όνειρο ήταν αυτό;
Μπερεκέτι. Μεγάλο Μπερεκέτι!
και του Χατζή Μπεκίρ λοκούμ ο τρυφερός λαιμός σου.
Ο κάθε λόγος σου γλυκός, σαν ραβανί αφράτος,
και σαν Αιβάν-Σεράι λοκμάς με μέλι μυρωδάτος."
No comments:
Post a Comment