Πιλάφι σε..κουρτίνα!

Ναι, ναι! Καλά διαβάσατε!
Περντέ Πιλάβ το λένε στα Τουρκικά και για να σας λύσω την απορία, είναι πιλάφι με κοτόπουλο, σταφίδες, αμύγδαλα, κουκουνάρι και μπαχαρικά, που αφού μαγειρευτεί, καλύπτεται με ένα λεπτό φύλλο ζύμης και ψήνεται στο φούρνο. Για το φύλλο, δε χρησιμοποιούν καθόλου νερό, παρά μόνο αυγό, αλεύρι, βούτυρο και γιαούρτι! Είναι καθοριστική και συνάμα ευωδιαστή η στιγμή που σπας την τραγανή κρούστα και ξεχύνονται οι μυρωδιές στο τραπέζι!

Το πιλάφι, δεν αποτελεί παρά μόνο το συνοδευτικό(!) για ένα πιάτο ψητού αρνίσιου κρέατος, που σερβίρεται σε μαξιλάρι πίτας και περιχύνεται με λίγο βουτυράκι (έτσι, για να μην είναι στεγνό μωρέ!).  Πρώτα βγάζουν τα μεγάλα κόκκαλα από το αρνάκι και αφού σιτέψει κρεμασμένο σε τσιγγέλι, ψήνεται σε έναν υπόγειο φούρνο για 2,5-3 ώρες. Κατόπιν κόβεται σε κομματάκια ψαχνού ή παϊδάκια  και ξαναζεστένεται σε άλλο φούρνο για κανά δεκάλεπτο, πριν σερβιριστεί στον πεινασμένο πελάτη. ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Δεν προσθέτουν βούτυρο, το λιωμένο λιπάκι του αρνιού είναι αρκετό:)

Τα παραπάνω, αποτελούν τις σπεσιαλιτέ μιας ολόκληρης γειτονιάς του Fatih, πολύ κοντά στο υδραγωγείο του Ουάλη. Γύρω από τα παρτέρια της πλατείας Καντινλάρ Παζαρί - που σημαίνει Γυναικοπάζαρο και μπορείτε να την πείτε και Μικρό Κουρδιστάν, αφού τριγύρω ζουν πολλοί εωτερικοί μετανάστες Κουρδικής καταγωγής - τα περισσότερα εστιατόρια μαγειρεύουν συνταγές από τις περιοχές της Τουρκικής μεθορίου, κοντά στη Συρία και το Ιράκ.

Μαζί με το Μαράκι, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες φίλων, αψηφώντας τα καλέσματα από τους μαγαζάτορες της πλατείας, και κάνοντας μερικούς γύρους, πεινασμένοι και ξελιγωμένοι πια, φτάσαμε στο πιο ονομαστό εστιατόριο της περιοχής: Siirt Seref Buryan.

Ένα θα σας πω, το μέρος δεν ενδίκνυται για χορτοφάγους!