η Ιστάνμπουλ τρώει

Οι Χριστιανοί ορκίζονται στα Ευαγγέλια, οι Μουσουλμάνοι στο Κοράνι, οι Ταοϊστές στο Tao-te-ching και οι κυνηγοί του καλού φαγητού στην Πόλη, στο website Istanbul Eats.

Είναι ένα site που γράφουν ο Άνσελ κι ο Γιγκάλ, δυο Αμερικανοί που ζουν δέκα χρόνια πάνω κάτω στην Πόλη και τους βλέπω να γερνάνε εδώ, παίζοντας ΟΚ στο καφενείο της γειτονιάς τους. Ώσπου να γεράσουν όμως και τους κόψει ο γιατρός τα κεμπάπ και τα καϊμάκια, γυρίζουν στην Πόλη, ξετρυπώνοντας ιδιαίτερες νοστιμιές, τις καταβροχθίζουν και μετά γράφουν γι' αυτές.

Δεν γράφουν για αστραφτερά εστιατόρια με διάφανες καρέκλες από πλέξι γκλας. Πιο πολύ για μαγαζάκια τύπου "μια τρύπα στον τοίχο" γράφουν, τα οποία όμως μαγειρεύουν με μαεστρία 3 αστεριών Michelin. Συνήθως, τα άρθρα τους ξεκινούν με μια ιστοριούλα, δίνοντας το μπακ γκράουντ ενός φαγητού ή μιας τοπικής κουζίνας, μετά η πένα τους προσγειώνεται στο συγκεκριμένο κεμπαπτσίδικο / τζιερτζίδικο / λαχματζουνάδικο / μπακλαβατζίδικο κ.ο.κ. που την σερβίρει, και κατόπιν στα πιάτα που δοκίμασαν. Καταλήγουν πάντοτε με την ετυμηγορία τους, όπου με δυο-τρεις προτάσεις εξηγούν το λόγο που διαφοροποιεί το εν λόγω μαγαζί από τους ανταγωνιστές του.

Όταν τυχαία τους γνώρισα και προσωπικά, αισθάνθηκα όπως όταν ένας λάτρης της Lady Gaga συναντήσει από κοντά, αυτήν την αλλόκοτη θέα. Πλέον, κάθε φορά που βρισκόμαστε, αλλάζουμε  διευθύνσεις για το καλύτερο λουκούμι, μοιραζόμαστε νέες γεύσεις που μας συγκίνησαν και άλλα μυστικά. Τους αγαπώ πολύ, δεν χορταίνω να διαβάζω τα reviews τους. Όπου οι εκφράσεις και οι ιδιωματισμοί που χρησιμοποιούν, γίνονται "αγγλικά του γκάγκαρου Καλιφορνέζου", ψάχνω λεξικά  ή προσπαθώ να καταλάβω τί κολακευτικό λένε π.χ. για ένα λαχματζούν από τα συμφραζόμενα. Πολλές φορές πρέπει να παραδεχτώ, ότι "έκλεψα" ιδέες από το site τους! Φυσικά όμως και δεν έκανα στεγνή μετάφραση των κειμένων τους! "Έκλεψα" με την έννοια ότι κάποια από τα μέρη που παρουσίασα στο μπλογκ, τα έμαθα από τα παιδιά. Πήγα, έφαγα και τις περισσότερες φορές οι ουρανίσκοι μας συμφώνησαν. Από την άλλη, τις φορές που ένα άρθρο τους ακολούθησε χρονικά μια δική μου ανακάλυψη, έκανα πάρτυ!

Μέσα σε λίγο παραπάνω από έναν χρόνο που τρέχει το site και μετά από την τρομερή επιτυχία που σημειώνει, όχι μόνο στην Πόλη, αλλά και διεθνώς (αμερικανικά και άλλα μέσα αναφέρθηκαν σ' αυτό), τα παιδιά αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο βήμα. Να τυπώσουν τις γλαφυρές παρουσιάσεις τους σε χαρτί! Το βιβλίο τους -με όνομα Istanbul Eats, Exploring the Culinary Backstreets- εκδόθηκε και το γιορτάζουν, όπως αξίζει σε αυτήν την ευτυχή περίσταση. Με ένα πάρτυ, σ' ένα σοκάκι κοντά στον Πύργο του Γαλατά, με φαγητό από γνήσιους αραμπατζήδες (τους περιπλανώμενους κοκορετζήδες, κιοφτετζήδες, σιμιτζήδες κτλ) της Πόλης -τέλεια ιδέα, δε συμφωνείτε;- ποτά και μουσική (από τους Tatavla Keyfi και τους Cumbus Cemaat)!

Για όποιον από εσάς βρεθεί στην Πόλη την Τρίτη 27 Ιουλίου, οπωσδήποτε να έρθει. Ελάτε να φάτε, να πιείτε και να χορέψετε. Το φαγητό άλλωστε, είναι η βάση για να απολαύσεις όλα τα υπόλοιπα. Θα είμαι κι εγώ εκεί, έχω διαθέσει τον εαυτό μου εθελοντή της βραδιάς. Σας αφήνω για να κοιμηθώ τώρα. Πριν κοιμηθώ όμως, θα προσευχηθώ όπως κάθε βράδυ στους θεούς μου: Ιστάνμπουλ Ιτς ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς..