Πάμε για μπόουλινγκ;

Πόσο 80's μου φαίνεται το μπόουλινγκ! Καλά ίσως και 90's, μιας και δεν είχαμε το '80 μπόουλινγκ εκεί που μεγάλωσα.

Στην αρχή πάντοτε με διακατέχει ενθουσιασμός, σε κάθε strike ή spare κοιτάζω τους συμπαίκτες μου όλο υπεροψία, ενώ όταν στέλνω την μπάλα στα πλαϊνά αυλάκια έχω έτοιμη τη δικαιολογία ότι μου γλίστρησε.

Μετά όμως από κάμποσες ριξιές και παιχνίδια, αρχίζω να βαριέμαι θανάσιμα, ρίχνω χωρίς καμιά συγκέντρωση, ίσα ίσα να τελειώνουμε. Άσε που πιάνεται κι ο αντίχειρας μου..