Μανώλης, ο tanguero

Δραστήριος μηχανικός, σπουδαίος μάγειρας, μόνιμα χαμογελαστός και..αεικίνητος tanguero! Μιλάω για τον κολλητό μου το Μανώλη, που τόσο πολύ μου λείπει, εκεί που είναι στην Αθήνα.

Χρόνια ασχολείται με το tango και πλέον παραδίδει και μαθήματα. Με το που του είπα για τον Χασάν, τον τάνγκο-παπουτσή, δεν άργησε να μου στείλει την πρώτη παραγγελία! Οι μέρες πέρασαν κι ο Χασάν ουστά με πήρε τηλέφωνο για να περάσω από το εργαστήρι του στο Ταρλάμπασι και να τα πάρω.

To "ατελιέ" έχει στα σίγουρα μια αυθεντικότητα που σε ταξιδεύει πολύ παλιά, πολύ μακριά..σε ταξιδεύει γενικώς! Με ηλικιωμένους βοηθούς, τσιράκια για θελήματα (π.χ. τζανίμ, σύρε φέρε τα κορδόνια, το μπορντό λουστρίνι μας τελείωσε κτλ), παμπάλαιες ραπτομηχανές, κοφτερά λεπίδια...

και φλόγιστρα για το τελικό φινίρισμα.

Όση ώρα περίμενα, κατέβηκε και ο Νετζμί ουστά, ο τεχνίτης των γυναικείων παπουτσιών, για ένα τσαγάκι.

Κάθε φορά που τους επισκέπτομαι για καμιά παραγγελία, ή απλώς για να μάθω τα νέα τους, συναντώ χορευτές τάνγκο, δασκάλους λάτιν και άλλες καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες, μιας και για όλους όσους ασχολούνται με τον χορό στην Πόλη, το συκεκριμένο κτίριο του Ταρλάμπασι, αποτελεί την πιο γνωστή διεύθυνση.

Πόσο χαίρομαι, που ο καλός μου ο Μανώλης καταφτάνει στην Πόλη σε λίγες ημέρες! Και θα το κάψουμε και θα γνωρίσει από κοντά τον Χασάν και θα πρωτοφορέσει τα νέα του παπούτσια, στο χώρο που γεννήθηκαν!

μια βραδιά στη Μονεμβασιά
(ευτυχώς σώοι, μετά από εκείνην την επεισοδιακή τρακάρα στην Εθνική!)