για την Ιλκάϊ


λαμπερά μάτια, φουλ στην εξυπνάδα, τη γλύκα και τη ζεστασιά.

με βοήθησες να αγοράσω φτηνά τα ναζάρ μπονζούκ, εξπέρ στο παζαρλίκ.

δεν κάναν τη δουλειά τους όμως, τα άτιμα.

σας μάτιασαν και έφυγες, χωρίς να χαρείς τον Α. όσο ήθελες / έπρεπε.

σε ποιον θα λέει τώρα ο καημένος: "αγάπη, bring the çorba!";

8 comments:

Στέλιος said...

Ti egine?

Angelis said...

μάταια είναι όλα.
απλώς το ξεχνάμε.

Giorgia_is_coming_to_town said...

Μάταια πράγματι. Το ξεχνάμε, αλλά δεν ξεχνάμε τους ανθρώπους που φεύγουν. Και φεύγουν πάντα πρόωρα! Ακόμα και στα ογδόντα μας, κάτι παραπάνω θέλουμε να ζήσουμε. Καημένος ο Α., όπως το πες.

Στέλιος said...

Aman, mi me to les re Angelako :(

Anonymous said...

Όντως όλα είναι μάταια και μείς πεπερασμένοι αλλά και αδιόρθωτα εγωκεντρικοί.
Οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν τους ξεχάσουμε. Ζουν όσο τιμούμε τη μνήμη τους.
Αγγελή, καλή υπομονή.
Παν.Καπ.

Γιαννης Χρ. said...

Καλο κουραγιο Αγγελη... :(

Ερμής said...

Συλληπητήρια... :(

Angelis said...

το σκέφτηκα πολύ πριν γράψω το post. το έκανα για να..δεν ξέρω γιατί, αλήθεια.

θα μεταβιβάσω πάντως τα συλληπητήρια σας στον Α.

Related Posts with Thumbnails