Η μαλακή, υγρή απόλαυση..

Μποκλού Μπέργκερ

Προς θεού ή Αλλάχ καλύτερα, μην το ζητήσετε έτσι!
Μποκ: σημαίνει σκατό στα Τουρκικά, αλλά χρησιμοποιείται πολύ συχνά ως πρώτο συνθετικό για φαγώσιμα σε στυλ junk food, υποδηλώνοντας ότι δεν είναι ότι καλύτερο για μια σωστή διατροφή. Κάτι σαν το δικό μας "βρώμικο", δηλαδή.

Βέβαια, η πρώτη φορά που το άκουσα, ήταν συγκεκριμένα για το διάσημο μπέργκερ της πλατείας Ταξίμ και πρέπει να ομολογήσω, ότι αυτός ο χαρακτηρισμός με απωθούσε να το δοκιμάσω, μέχρι πρότινος.

Κρίμα!!
Κρίμα όχι που το δοκίμασα τελικά,
αλλά για τα τόσα χρόνια που πίστευα στις συκοφαντίες!

Πρόκειται για ένα μπέργκερ σε κλασικό μαλακό στρογγυλό ψωμάκι, με ένα μυρωδάτο μπιφτέκι. Το όλο σύνολο, γίνεται ακόμα πιο ευωδιαστό, εξαιτίας της πλούσιας κόκκινης σως που γεμίζει το στόμα σε κάθε δαγκωνιά. Γαρίφαλο και κανέλα είναι τα πρώτα μπαχάρια που σκάνε στον ουρανίσκο, αφήνοντας σου μια γλυκειά γεύση. Θέλω τουλάχιστον 2-3 στην καθησιά, για να ακριβολογήσω: στο όρθιο μπρος στη σειρά με τα κεμπαμπτζίδικα της πλατείας.

Επειδή μάλιστα, τα διατηρούν σε ένα θερμοθάλαμο, παπαριάζουν και ιδρώνουν, και μετατρέπονται σε μαλακά λουκουμάκια.

Μπορεί οι περιγραφές μου να αποτρέψουν αρκετούς, αλλά οι τολμηροί είναι πάντα αυτοί που απολαμβάνουν τη ζωή τους στο maximum!

2 φώτος πήρα από το πολύ ενδιαφέρον blog της Hande, με συνταγές όχι μόνο από την Τουρκία