Η ιστορία ενός ξεριζωμένου, θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της βασανισμένης ζωής των 2 ορφανών, που ξεκίνησαν από τα ταραγμένα Βαλκάνια στις αρχές του 20ού αιώνα, για να εγκατασταθούν στην Τουρκία, όπου άνοιξαν ένα κιοφτετζίδικο, το οποίο θα εξελισσόταν σε μια αυτοκρατορία του κιοφτέ, το Köfteci Ramiz.
Όπως σε όλα τα παραμύθια με τις δακρύβρεχτες ιστορίες και τα στερημένα παιδικά χρόνια των ηρώων τους, έτσι και στην περίπτωσή μας, στο τέλος..αυτοί ζήσανε καλά κι εμείς καλύτερα! Το "καλύτερα" βέβαια, ίσως να είναι λιγάκι υπερβολικό, αλλά στ' αλήθεια τώρα, στο κατάστημα του Ramiz επί της Istiklal (λίγο πιο πάνω από το Ελληνικό Προξενείο, στην απέναντι πλευρά), όλοι εμείς μπορούμε να δοκιμάσουμε καλοψημένους κιοφτέδες και φρέσκες σαλάτες.
Ειδικά για τις σαλάτες, υπάρχει στη βιτρίνα του μαγαζιού ένα salad bar, απ' όπου μπορείς να γεμίσεις το πιάτο σου με ζαρζαβατικά, τουρσιά, ελιές και βότανα και να περάσεις κατόπιν στο τραπέζι, όπου παραγγέλνεις τα κιοφτέ.
Το Ramiz προσφέρει μια εναλλακτική στα παραδοσιακά κιοφτετζίδικα, με τα παλαιικά σαλόνια και τα λαμαρινένια τραπέζια, πλασάροντας το προϊόν του σε ένα αμπαλάζ μοντέρνο, καθαρό και light. Όσο κι αν τα κιοφτέ του δεν διεκδικούν δάφνες (συμπαθητικά τα λες), το όλο πακέτο, το καθιστά μια ενδιαφέρουσα επιλογή.
4 comments:
Δεν ξέρω αν, αλλά εφόσον,
Χρόνια σου πολλά Αγγελή!
Αγγελή, αν σε διαβάσει ο Γιώργος ο Τσ. ότι προτείνεις παραδοσιακούς κιοφτέδες σε φαστ φούντ κατάστημα, θα φρίξει :) Εγώ κάτι ήθελα να γράψω για τα Σουλτάναχμέτ κιοφτετζίδικα και μέχρις στιγμής δεν το ανήρτησα γιατί ... με μαλώνει :)
Στέλιο, κρατώ χαρακτήρα και δεν θα σας δαγκώσω!
Θα θέσω, ωστόσο, το θέμα μιας άλλης φαγούρας μου: Θα μου πει κανείς π ο ύ μπορεί κάποιος να φάει στην Πόλη γνήσιους (ή έστω yalan) αρμένικους κιοφτέδες [ermeni köftesi]...μάγγες, εδώ σας θέλω!!! Θα σπεύσω όπου μου πείτε...
Τους Αρμένικους κιοφτέδες δεν τους ξέρω, αλλά απ'το όνομα κιόλας φαίνονται νόστιμοι:)
Όταν τους ανακαλύψετε, πείτε και σε μας!
Post a Comment