Παγανισμός στο φουλ

Ο εορτασμός του Hidrellez κάθε άνοιξη αποτελεί έθιμο, του οποίου οι απαρχές χάνονται στα βάθη των αιώνων.

Βέβαια, ήταν μόλις το 1997, που πήρε έναν πιο "εμπορικό" και "παγκοσμιοποιημένο" χαρακτήρα, όταν το ξενοδοχείο Armada προσκάλεσε τους κατοίκους της Πόλης να γιορτάσουν την αναγέννηση της άνοιξης στους δρόμους, υπό τους ξεσηκωτικούς ήχους, κυρίως τσιγγάνων μουσικών.

Η κοσμοσυρροή δε λειτούργησε αποτρεπτικά στο να φάμε και να πιούμε από τους αμέτρητους πάγκους του πανηγυριού, να βγάλουμε φωτογραφίες με τα αλά καρναβάλι της Πάτρας άρματα και φυσικά να χορέψουμε μέχρι τελικής πτώσης!

Πρέπει να σημειώσω ότι έκανα πολλούς καινούριους φίλους εκείνο το βράδυ, με τους οποίους αρχίσαμε τα πέρα δώθε από την επόμενη κιόλας μέρα. Οι πιο τσαχπίνηδες φυσικά είναι το απίθανο ζευγάρι Χακάν και Ζεϋνέπ!

Πρέπει να ομολογήσω όμως, ότι θα προτιμούσα περισσότερη τσιγγάνικη μουσική, παρά τη βαλκανική, τύπου Brengovic. Ευχάριστη βέβαια έκπληξη αποτέλεσαν οι ορχήστρες: Buzuki Orhan και Yannis & Gorkem Saulis, που με συρτάκια και χασαποσέρβικα με ελληνικό στίχο προκάλεσαν παροξυσμό στο κοινό!

Μετά τα μεσάνυχτα άναψαν και οι πρώτες φωτιές και οι τολμηροί άρχισαν τα ελαφρά πηδηματάκια!