Ο κατάλογος των νοστιμιών είναι πληθωρικός, περιλαμβάνοντας σούπες, κρύα-ζεστά ορεκτικά, δροσερές αλλά χορταστικές σαλάτες, ζυμαρικά, ψητά, και φυσικά γλυκά! Άλλωστε το μέρος έγινε εξαρχής γνωστό για τα επιτεύγματα της κουζίνας του στη ζαχαροπλαστική. Μην περιμένετε όμως μπακλαβάδες και κιουνεφέ, οι επιλογές είναι πιο δυτικές: εκλέρ, μιλφέιγ, τσιζκέικς κ.ά.
Η κρεμαλί-μανταρλί σούπα μου ήταν χυλωμένη και γευστική, λειτουργώντας ως μια ιδανική καυτή πισίνα για τα φουρνιστά ψωμάκια που τη συνόδευαν. Για κυρίως κινήθηκα σε Μακ δρόμους, ένα τσιζμπέργερ με country πατάτες και σαλατούλα λάχανο-καρότο-μαγιονέζα-χορς ράντις σος, που μ' έκανε να το φάω από λαιμαργία, αν και είχα χορτάσει, με αποτέλεσμα να συρθώ μέχρι την έξοδο, σκασμένος από το φαγητό!
ΥΓ: Θα επανέλθω σ΄αυτήν τη θαυμάσια ταράτσα, μιας και προσφέρει κάθε Κυριακή brunch. Θα ερχόμουν την προηγούμενη εβδομάδα, αν δεν ξυπνούσα στις 17.30, μετά από ένα άγριο σαββατιάτικο ξεφάντωμα!
No comments:
Post a Comment