Στείλατε email στο info@bestpostawards.gr για να εξασφαλίσετε προσκλήσεις για την Τελετή Απονομής των Best Post Awards 2009; Ραντεβού στις 9 Φλεβάρη!
Επικαιροποίηση / Αρχική ανάρτηση του post στις 31/01/2009
Δυστυχώς το Klan Kafe μετά την απαγόρευση του καπνίσματος σε εσωτερικούς χώρους, δεν προσφέρει πλέον ναργιλέ. Κρίμα, και το αγαπούσα αυτό το μέρος πολύ:( Μπορείτε βέβαια να το επισκεφτείτε γιατί παραμένει ένα από τα πιο ιδιαίτερα καφέ της Πόλης.
Στοιχηματίζω ότι δεν περιμένετε να βρείτε ένα Rock-Nargile καφέ στην "ισλαμική" Ιστάμπουλ, ε; Κι όμως!
Το Klan βρίσκεται στο επόμενο στενό* από το Kafeka, επίσης κάθετο στην Ιστικλάλ, αλλά έχει τόοοσο (μα τόοοσο) διαφορετικό στύλ! Καταρχάς, βρίσκεται στον 3ο όροφο ενός παλιού κτιρίου, όπου ανεβαίνοντας το φθαρμένο κλιμακοστάσιο, συναντάς καταστήματα ηλεκτρονικών, μπαράκια, internet cafe, όλα πίσω από ξύλινες βαριές πόρτες. Πάντα, οι φίλοι που κουβαλάω για πρώτη φορά ψιλοσκιάζονται!! Πιθανότατα, αποτελούσε κατοικία πλούσιων ευρωπαίων, αρμένιων ή ελλήνων αστών, πριν η δίνη της ιστορίας θυροκολλήσει την έξωση στην πόρτα τους.
Ο ψηλοτάβανος, ενιαίος χώρος που είναι γεμάτος με τραπεζάκια και κόκκινα διθέσια παγκάκια ντυμένα με δέρμα, γεμίζει ευωδιαστούς καπνούς από ναργιλέδες και μουσικές του τουρκικού και διεθνούς ροκ ρεπερτορίου. Κάποιες φορές μάλιστα η μουσική γκάμα ανοίγει για να περιλάβει και λίγο βαρύτερο μέταλ, γεγονός που απολαμβάνω ιδιαίτερα, ως μια γλυκειά ασυμφωνία με τον ραχατλίδικο ναργιλέ!
Τα γκαρσόνια (αγόρια-κορίτσια) συνήθως με εναλλακτικά στυλ, πολλές φορές έχουν και καναδυό piercings. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει ότι το διάβασμα του φλυτζανιού/kahve fal: υπηρεσία που βρίσκεις σε πολλά καφέ της Πόλης, το κάνει ένα κορίτσι που η αλά-Nirvana αμφίεση του, δε θυμίζει και πολύ τη Νερατζούλα (φίλη της μάνας μου), που μου 'λεγε κάποτε το φλυτζάνι.
Ο ψηλοτάβανος, ενιαίος χώρος που είναι γεμάτος με τραπεζάκια και κόκκινα διθέσια παγκάκια ντυμένα με δέρμα, γεμίζει ευωδιαστούς καπνούς από ναργιλέδες και μουσικές του τουρκικού και διεθνούς ροκ ρεπερτορίου. Κάποιες φορές μάλιστα η μουσική γκάμα ανοίγει για να περιλάβει και λίγο βαρύτερο μέταλ, γεγονός που απολαμβάνω ιδιαίτερα, ως μια γλυκειά ασυμφωνία με τον ραχατλίδικο ναργιλέ!
Τα γκαρσόνια (αγόρια-κορίτσια) συνήθως με εναλλακτικά στυλ, πολλές φορές έχουν και καναδυό piercings. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει ότι το διάβασμα του φλυτζανιού/kahve fal: υπηρεσία που βρίσκεις σε πολλά καφέ της Πόλης, το κάνει ένα κορίτσι που η αλά-Nirvana αμφίεση του, δε θυμίζει και πολύ τη Νερατζούλα (φίλη της μάνας μου), που μου 'λεγε κάποτε το φλυτζάνι.
*Το Kafeka βρίσκεται στο Kucuk Parmak Kapi Sokak (Οδός της Πύλης του Μικρού Δακτύλου), ενώ το Klan στο Buyuk Parmak Kapi Sokak (Οδός της Πύλης του Μεγάλου Δακτύλου)! Χρόνια τώρα χαζογελάμε προτείνοντας μετονομασία του επόμενου στενού!!
2 comments:
Αγγελή,
Αν τα σοκάκια είναι "δαχτυλένια"...λογικά θα είναι parmak...δες το και μας λες! Εκτός κι αν είναι "λαμπρά" σοκάκια (parlak, κατά το λεξικό μου εννοείται)...Έτσι έτσι, να μας δίνεις ερεθίσματα γλωσσομάθειας! Καλημέρα!!!
ΥΓ: Ωραία τα κόκκινα καθίσματα...προσωπικά με ταξιδεύουν σε άλλες εποχές και άλλα μέρη, παιδιόθεν...
Γιώργο,
έχεις δίκαιο, Parmak=δάκτυλο είναι το σωστό:) Όπως άλλωστε και μεταφράζω μέσα στις παρενθέσεις.
Μου ξέφυγε, αλλά η φιλενάδα μου η Ήβη το πρόσεξε και το διόρθωσα ήδη.
ΥΓ: Οι κόκκινοι καναπέδες αποτελούν καθημερινότητα για μένα, μιας και στο σαλόνι μου έχω έναν γωνιακό και έναν τριθέσιο "της ίδιας τεχνοτροπίας"!
Post a Comment