τζάν τζίν

Όποτε η μάνα μου ήθελε να μας περιγράψει έναν χώρο ο οποίος ήταν άδειος, ερημιά σκέτη, χρησιμοποιούσε την έκφραση: "Τζάν Τζίν, σας λέω ήτανε!". Εμένα και τον αδερφό μου, αυτή γλωσσοπλαστική δεινότητα της μάνας μας, μας έκανε να γελάμε και συχνά χρησιμοποιούσαμε τις "εφευρέσεις" της για να κάνουμε πλάκα. Πού τα σκέφτεται και τα λέει, θέλαμε να ξέρουμε..

Έλα όμως, που έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια, για να δικαιωθεί η αγαπημένη μας μανούλα. Συνήγορος υπεράσπισης της η Λωξάντρα! Την περίοδο που η ηρωίδα της Μ. Ιορδανίδου έζησε στην Αθήνα:

"Μια μέρα, που στο σπίτι έλαχε πολλή δουλειά, αντίς να πάνε περίπατο, κατέβηκαν στο καφενείο της Πλατείας Αλεξάντρας να φάνε ένα κοκ.

Κάθισαν σ' ένα τραπεζάκι, φάγαν το κοκ, και σε λίγο η Λωξάντρα άρχισε να στενοχωριέται. Ερημιά. Άδειο το καφενείο. Ένας μεσόκοπος κύριος κάθουνταν λίγο παρακεί αμίλητος.

-Ά-γα-γα-γάχ! χασμουρήθηκε η Λωξάντρα, πάμε να φύγουμε; Εδώ είναι τζάν τζίν τόπ οϊνάρ*.

Ο κύριος που κάθουνταν στο διπλανό τραπεζάκι πάτησε τα γέλια και ύστερα άρχισε να βήχει δυνατά. Πνιγουρίστηκε. Γυρίζει η Λωξάντρα να δει τι γίνεται, και ο κύριος σηκώνεται απάνω και τη χαιρετά.

-Πολίτισσα είστε; της λέει. Εγώ είμαι ο Τούρκος ο Πρόξενος"

*Μετάφραση της συγγραφέως: Η ψυχή με το πνεύμα μπάλα παίζουνε. Δηλαδή ερημιά.