Όταν βρίσκεσαι στην Πόλη και περπατάς μέσα στα σοκάκια Της, εύκολα ξεχνάς την ομορφιά Της. Όταν όμως διασχίζεις το Βόσπορο, Την έχεις απέναντί σου.
Μια όμορφη κοπέλα ξαπλωμένη σε πουπουλένιο στρώμα κι εσύ να της κρατάς το καθρεφτάκι, να δει κι η ίδια πόσο όμορφη και ταλαιπωρημένη είναι. Στην ουσία ο καθρέπτης είσαι εσύ.
Μία είναι μόνο, μία και μοναδική, με μια ψυχή που ανασταίνεται κάθε πρωί στην Ανατολή και με εκστατικούς χορούς, ουρλιαχτά, γδαρσίματα και δαγκωτά φιλιά, έρχεται να ξεψυχήσει στις ακτές της Δύσης. Αύριο, φτου κι απ' την αρχή..
6 comments:
Τι ωραίο ιστολόγιο! Η Πυξίδα μας έφερε εδώ και θα ξανάρθουμε σίγουρα να πάρουμε ιδέες! Άλλωστε ετοιμάζουμε ταξιδάκι προς την Πόλη!
Αχ Αγγελή αυτό το ουράνιο γκρίζο...
Αχ τι όμορφα που τα γράφεις ρε συ! Είσαι ευαίσθητος πολύ και την αγαπάς πολύ την Πόλη.. μπράβο σου Αγγελή, τι να πω?
@Crazy Tourists
Ευχαριστώ πολύ Τρελοτουρίστες!
Και το δικό σας blog όμως δεν πάει πίσω!
Για ότι χρειαστείτε πάντως, εδώ είμαι εγώ!
@Γιώργος
Εδώ που τα λέμε, τα πείραξα λιγάκι τα χρώματα:))
@Anneta
Φτύσε με καλέ, μη με ματιάξεις!
χαχαχαχα
μακάρι να μπορούσαν όλοι να δουν την πραγματική ομορφιά των πραγμάτων όπως εσύ..
μ' αρέσει πολύ αυτή η άλλη ματιά στο χώρο της πόλης. αν είμασταν 3-4 xρόνια πριν θα σε έβαζα στη διάλεξη..και μάλιστα πριν τον Tadao για να καταλάβεις..
πολύ τυχερός όποιος περιπλανηθεί μαζί σου στην Πόλη (και στην κάθε πόλη θα έλεγα) !
:)
Post a Comment